Czarnecki Ryszard
Ryszard Czarnecki, ur. 25 I 1963 w Londynie. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Filozoficzno-Historyczny (1986).
Od X 1981 w NZS, XI/XII 1981 uczestnik na UWr strajku solidarnościowego ze studentami WSI w Radomiu.
1982-1984 współpracownik Polskiej Niezależnej Organizacji Młodzieżowej. 1983-1986 przedstawiciel studentów w Radzie Wydz., elektor w wyborach rektora. Od 1982 członek podziemnego Zarządu Uczelnianego NZS UWr (we współpracy m.in. z Markiem Berdowskim, Wojciechem Hannem, Krzysztofem Jakubczakiem, Pawłem Kasprzakiem, Pawłem Kociębą, Jarosławem Łuczakiem, Mirosławem Spychalskim i Bogdanem Zdrojewskim), 1984-1986 przewodniczący; 10 I 1987 współorganizator konspiracyjnego II Krajowego Zjazdu NZS w Warszawie, w 1987 członek, następnie rzecznik KKK NZS. 1982-1986 kurier i kolporter prasy podziemnej między Wrocławiem a Warszawą (m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Komunikat”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Tygodnik Mazowsze”, „Na Indeksie”, „MIŚ. Międzyuczelniany Informator Środowiskowy”), uczestnik akcji ulotkowych, malowania na murach, demonstracji, 1985-1986 drukarz „Komunikatu”; autor (ps. Aleksander Wołyński, Lwowiak) i redaktor (m.in. z M. Berdowskim, P. Kasprzakiem i J. Łuczakiem) podziemnego pisma NZS UWr „Komunikat”, w III 1987 autor artykułów o NZS w podziemnym piśmie „Wiadomości” (ps. Aleksander Wołyński). 1986-1987 pracownik Archiwum Akt Nowych w Warszawie. 1986-1987 współpracownik podziemnego pisma „Konkret” (ps. Aleksander Wołyński, Andrzej Wileński, Łupaszko jr). 14 XI 1987 współzałożyciel (m.in. z Januszem Korwinem-Mikke i Stefanem Kisielewskim) stowarzyszenia Ruch Polityki Realnej, przekształconego jesienią 1988 w Unię Polityki Realnej. W 1987 na stypendium we Włoszech; 1988-1990 stypendysta Jagiellonian Foundation. Od 1988 współpracownik paryskiego „Kontaktu” i londyńskiej „Rzeczpospolitej”; 1988-1990 dziennikarz londyńskiego „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”.
1990-2004 w ZChN, współzałożyciel, 1994-1996 prezes; 1990-1991 sekretarz redakcji miesięcznika „Głos”, w 1991 redaktor naczelny „Dziennika Dolnośląskiego” we Wrocławiu. 1991-1993 poseł RP z listy WAK, wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, w 1993 wiceminister kultury w rządzie Hanny Suchockiej; 1997-2001 poseł RP z listy AWS; X 1997 – VII 1998 przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej, VII 1998 – III 1999 minister ds. europejskich w rządzie Jerzego Buzka, IV 1999 – X 2001 przewodniczący sejmowej Komisji Łączności z Polakami za Granicą. 2001-2002 prezes Instytutu Prawa i Studiów Europejskich w Warszawie. 2004-2007 w Samoobronie RP; od 2008 w PiS, od 2011 członek Komitetu Politycznego PiS. Od 2004 poseł do Parlamentu Europejskiego z listy Samoobrony, następnie od 2009 z listy PiS. 1997-1999 wiceprezes, następnie do 2005 prezes Klubu Żużlowego WTS Atlas Wrocław.
Publicysta, m.in. w „Arkanach”, „Gazecie Polskiej”, „Nowym Państwie”, „Naszym Dzienniku”, „Gazecie Polskiej Codziennie”. Autor książek: ''Lata niezakończonej walki. Polska i Polacy 1939-1945'' (1989), ''Droga do Polski'' (1990), ''Widziane z Wrocławia – zbiór felietonów z lat 1998-2000'' (2001), ''W skórze reportera'' (2011), "Mój kraj, mój świat" (2014).
Odznaczony m.in. Krzyżem Wolności i Solidarności (2014).