Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Dąbski Lech Bernard

Lech Bernard Dąbski, ur. 8 IV 1947 w Płocku. Absolwent Politechniki Warszawskiej (1973).

W III 1968 uczestnik wiecu studenckiego na PW. 1973-1983 pracownik Zakładów Produkcji Barwników Boruta w Zgierzu.

Od XI 1980 w „S”; członek KZ w Borucie, od 1981 Prezydium KZ.

14 XII 1981 uczestnik strajku w Borucie, członek KS. Zimą 1981/1982 współzałożyciel (z Idzim Antczakiem, Zbigniewem Balcerzakiem, Antonim Boruchem, Krystyną Kowalczyk, Piotrem Pawłem Musiałem, Krystyną Zarębską) podziemnej Komisji Lokalnej „S” w Zgierzu. Od 1982 redaktor, autor w piśmie podziemnym „Solidarność 80”, twórca plakatów i ulotek; 26 VI 1982 pomysłodawca i współorganizator akcji wmurowania w centrum Zgierza betonowej tablicy ku czci ofiar represji politycznych (na miejscu usuniętej przez władze 3 dni później tablicy regularnie składano kwiaty i palono znicze). 1 V 1983 zatrzymany, zwolniony z pracy, sprawę umorzono. W 1983 zatrudniony w Ośrodku Badań Oczyszczania Miasta w Łodzi, 1983-1986 w Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni Energoblok w Koninie, Oddział w Łodzi, 1986-1987 w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Dróg i Mostów w Łodzi, 1988-1997 w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym.

W 1989 współorganizator KO „S” w Zgierzu, 1989-1997 członek Prezydium Lokalnej Komisji Organizacyjnej „S” tamże. Inicjator nadania jednej ze zgierskich ulic imienia płk. Ryszarda Kuklińskiego. Od 1997 pracownik Urzędu Miasta Zgierz.

Odznaczony medalem O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 (2004).

1981-1985 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V KW MO w Łodzi/p. V RUSW w Zgierzu w ramach KE krypt. Fanatyk; w 1989 przez p. III RUSW w Zgierzu w ramach KE krypt. Bumerang.

Adam Kożuchowski

Opcje strony

do góry