Falandysz Lech
Lech Falandysz, ur. 27 X 1942 w Warszawie, zm. 22 II 2003 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Prawa i Administracji (1965); doktorat (1971), habilitacja (1981), profesor (1991).
1965-2003 pracownik naukowy UW.
Od 1980 w „S”; współpracownik „Tygodnika Solidarność”, członek Społecznej Rady Legislacyjnej.
Do 1982 w SD, wystąpił po wprowadzeniu stanu wojennego. Od 1982 w Komitecie Helsińskim. Autor publikacji w niezależnych czasopismach: 1985-1986 w „Praworządności”, w 1986 w „PWA”, 1986-1987 w „Tygodniku Mazowsze”, 1987-1989 w „Prawie i Bezprawiu”, w 1988 w „Krytyce” pisanych pod pseudonimami: Chmura, Duralex, Elf, F, Jurysta, Jus, Justus, L.F.
W 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w Podzespole ds. Reformy Prawa i Sądów. 1990-1991 dyr. Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości przy Ministrze Sprawiedliwości. 1991-1995 pracownik Kancelarii Prezydenta RP. 2000-2003 rektor Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie. Od 1999 współwłaściciel kancelarii prawniczej. Członek Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego, Polskiego Towarzystwa Wiktymologicznego, Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego.
Autor wielu publikacji naukowych, głównie z dziedziny prawa karnego.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003).