Ferczyk Zbigniew
Zbigniew Ferczyk, ur. 1 X 1925 w Nowej Wilejce k. Wilna (obecnie Litwa). Absolwent Studium Ekonomii i Organizacji Turystyki w Krakowie (1970).
W czasie II wojny światowej żołnierz ZWZ, następnie AK i NSZ. 1942-1944 robotnik w Hucie Ludwików w Kielcach, 1947-1949 kasjer w Spółdzielni Inwalidów w Szczecinie, 1949-1953 reporter sportowy w redakcji „Słowa Polskiego” we Wrocławiu, 1952-1953 organizator imprez kulturalnych w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej we Wrocławiu, 1953-1962 inspektor socjalny w Kombinacie Metalurgicznym HiL, 1953-1980 członek ZZ Hutników, 1954-1980 w Radzie Zakładowej (organizator turystyki), 1962-1970 inspektor gospodarki materiałowej w Stalowni Konwertorowej HiL, 1970-1974 kierownik Ośrodka Wypoczynkowego HiL w Koninkach, 1974-1982 inspektor zaopatrzenia w Dyrekcji Inwestycji HiL. W 1945 udostępniał skrzynkę kontaktową dla poakowskiego podziemia zbrojnego; zatrzymany na 4 dni. W VI 1956 i III 1968 uczestnik demonstracji w Krakowie. W 1960 uczestnik akcji rozklejania plakatów nawołujących do bojkotu wyborów.
Od IX 1980 w „S”, współorganizator i przewodniczący Komitetu Założycielskiego „S” w Dyrekcji Inwestycji HiL, następnie przewodniczący Komisji Wydziałowej.
13-16 XII 1981 uczestnik strajku w Centrum C2 w HiL, po pacyfikacji strajku zatrzymany; następnie współorganizator demonstracji 13. dnia każdego miesiąca w Nowej Hucie. XI 1983 – 1989 współtwórca, animator i działacz Duszpasterstwa Hutników przy kościele Matki Boskiej Częstochowskiej na osiedlu Szklane Domy. Od 1 I 1983 na emeryturze. Od 1983 kierował organizacją kolonii dla dzieci we współpracy ze Społecznym Funduszem Pomocy Pracowniczej. 1987-1989 współorganizator i działacz Międzyparafialnej Wspólnoty Wspólnot. IV-V 1988 łącznik KS podczas strajku w HiL: organizator druku i kolportażu oświadczeń i komunikatów KS, jeden z informatorów zachodnich dziennikarzy o przebiegu strajku i sytuacji w kombinacie, organizator przerzutu do HiL wydawnictw podziemnych (ulotki, „Hutnik”); po strajku członek powołanego przez ks. Kazimierza Jancarza przy kościele św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach Wikariatu Solidarności z Pokrzywdzonymi, który zajął się pomocą dla represjonowanych za udział w strajku. 25-28 VIII 1988 uczestnik Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. Kilkakrotnie zatrzymywany.
W 1989 działacz Małopolskiego KO „S”, uczestnik kampanii wyborczej KO „S”; od XI 1989 członek Prezydium Krakowskiego KO (który powstał w X 1989 z przekształcenia MKO „S”). Od 1989 członek Sekcji Emerytów i Rencistów „S” Regionu Małopolska. 1990-1994 radny Miasta Kraków z listy KKO, członek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
14 IV – 25 X 1976 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KM MO w Krakowie w ramach SOS krypt. Środowisko; od 20 VII 1984 przez p. IV DUSW w Krakowie-Nowej Hucie w ramach SOS krypt. Błysk; 20 IX 1989 – 5 I 1990 przez Wydz. IV WUSW w Krakowie.
Kraków, Region Małopolska