Fijak Zbigniew
Zbigniew Fijak, ur. 14 XI 1953 w Krakowie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego tamże, kierunek etnografia (1977).
1977–1990 pracownik naukowy w Katedrze Etnografii Słowian UJ.
Od IX 1980 w „S”; współorganizator „S” na UJ, nast. sekretarz Komisji Wydziałowej na Wydz. Filozoficzno-Historycznym UJ.
Po 13 XII 1981 działacz podziemnej „S”, gł. w poligrafii, od IV 1982 wydawał m.in. podziemne pisma „Serwis Informacyjny RKW «S» Małopolska” oraz „Aktualności”; od VI 1982 szef poligrafii RKW. 13 IX 1982 aresztowany, osadzony w areszcie KW MO i AŚ w Krakowie, 17 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1983 skazany w trybie doraźnym przez Wojskowy Sąd Garnizonowy w Krakowie na 2 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu. 29 IV 1983, Izba Wojskowa SN uchyliła orzeczenie o warunkowym zawieszeniu kary (przez 3 mies., dzięki pomocy prof. Adama Szymusika, przebywał na obserwacji w Klinice Psychiatrycznej PSK w Krakowie), 3 VIII 1983 zwolniony na mocy amnestii. Kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. 1984–1985 członek Towarzystwa Pomocy Więzionym za Przekonania i ich Rodzinom w Krakowie. 1985–1987 działacz Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy tamże. 1987–2010 w Towarzystwie Przyjaciół Piwnicy pod Baranami, sekretarz zarządu. 21 I 1987 – 1989 szef Komisji Interwencji i Praworządności „S” Regionu Małopolska (we współpracy z Arcybiskupim Komitetem Pomocy), m.in. przeprowadził akcję wypłat rekompensujących utracone zarobki dla kilku tys. pracowników HiL po strajku w IV/V 1988. 25–28 VIII 1988 organizator (z ks. Kazimierzem Jancarzem) Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.
W 1989–1990 członek Krakowskiego KO. 3 IV 1990 stanął na czele Komisji Praworządności powołanej w Krakowie jako organu KKO. W 1990 szef Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. weryfikacji b. funkcjonariuszy SB w Krakowie. 1990–1997 w ROAD/UD/UW, członek władz krakowskich i regionalnych, 1991–1995 dyr. Biura Parlamentarnego UD/UW w Krakowie. 1990–1991 w Kancelarii Senatu RP, szef Biura Interwencji w Krakowie. 1990–1998 radny Krakowa z listy KKO, nast. UW. W 1991 kierownik Biura Informacji Urzędu Miasta Krakowa. 1997–2000 w SKL (członek władz krakowskich i regionalnych), 1997–1999 dyr. Biura Parlamentarnego AWS w Krakowie. 1999–2002 dyr. Magistratu w Urzędzie Miasta Krakowa. 2001–2010 w PO (członek władz krakowskich i regionalnych, od 2006 bez funkcji). Od 2005 z-ca dyr. departamentu w Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
1980–1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Krakowie w ramach SO krypt. Union; 1981–1984 przez Wydz. III-1 KW MO/Wydz. III WUSW w ramach SOS/SOR krypt. Niedźwiadek; 1982–1990 przez Wydz. III-1 KW MO/Wydz. III/WOKPP WUSW w ramach SOR krypt. Konspiratorzy; 1985–1987 przez Wydz. III-1 WUSW w ramach SOS krypt. Chudy; 1985–1990 przez Wydz. III/WOKPP WUSW w ramach SOR krypt. Pacyfiści; 1987–1989 przez Wydz. III-1 w ramach SOS krypt. Greta; 1988–1989 przez Wydz. III w ramach SOR krypt. Zlot.