Frączek Krzysztof
Krzysztof Frączek, ur. 15 V 1964 w Dąbrowie Górniczej. Absolwent Policealnego Studium Zawodowego Ministerstwa Górnictwa i Energetyki nr 2 w Sosnowcu (1985).
1980-1982 członek Okręgowej Komisji Rewizyjnej Związku Młodzieży Demokratycznej.
15 XII 1981 zatrzymany na 48 godzin podczas demonstracji przy głównej bramie Huty Katowice. 1982-1989 działacz podziemnych struktur opozycji: 1982-1983 członek podziemia ZMD, kolporter prasy podziemnej. 25 IV 1983 zatrzymany po przeszukaniu mieszkania w Dąbrowie Górniczej i przewieziony do KM MO w Będzinie, 27 IV – 20 IX 1983 osadzony w AŚ w Katowicach, Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Katowicach skazany na karę więzienia; po wniesieniu rewizji nadzwyczajnej ułaskawiony. 1983-1987 aktywny działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. w Sosnowcu-Sielcu; represjonowany za działalność konspiracyjną, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany (przeszukania w mieszkaniu 1983, 1984, 1985). W 1985 zatrudniony w KWK Czerwone Zagłębie w Sosnowcu Zagórzu, 1985-1987 zasadnicza służba wojskowa. 1987-1988 członek Klubów Służby Niepodległości. 1987-1989 zatrudniony w Kombinacie Metalurgicznym Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej; równocześnie redaktor, organizator, koordynator i kolporter niezależnych wydawnictw. W 1988 szef Okręgu Śląsko-Dąbrowskiego Polskiej Partii Niepodległościowej, 1989-1993 członek Centralnej Komisji Wykonawczej PPN.
1989-1994 zatrudniony w Budimex Sp. z o.o. w Katowicach. Od 1993 członek Głównej Komisji Rewizyjnej (po połączeniu PPN z Ruchem dla Rzeczypospolitej RdR). 1994-2000 w „S”. W 1994 pracownik Kowal S.c. w Mysłowicach, 1994-1998 Huty Katowice Zakładu Huta Bankowa w Dąbrowie Górniczej, 1998-2000 Huty Katowice Zakładu Mieszkaniowo-Remontowego w Dąbrowie Górniczej, od 2000 w Miejskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych w Dąbrowie Górniczej. Od 2007 ponownie członek „S”.