Frelichowski Krystian Andrzej
Krystian Andrzej Frelichowski, ur. 16 VII 1964 w Bydgoszczy. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, kierunek pedagogika-resocjalizacja (2000).
W 1978 jako uczeń SP współautor (wraz z Krzysztofem Rajpoldem) ulotki z żądaniem wpuszczenia Jana Pawła II do Polski, rozrzuconej na terenie Bydgoszczy i Niemcza.
Jesienią 1980 współzałożyciel (wraz z Januszem Piekarczykiem, K. Rajpoldem) i przewodniczący organizacji Wolna Rzeczpospolita prowadzącej akcje plakatowe i ulotkowe na terenie Bydgoszczy i gm. Osielsko we współpracy z Bydgoskim Komitetem Obrony Więźniów Politycznych; 1980-1981 autor tekstów, członek zespołu redakcyjnego pisma Związku Młodzieży Demokratycznej „Demokrata”.
13 XII 1981 uczestnik demonstracji pod siedzibą ZR w Bydgoszczy, 14 XII 1981 (wraz z Magdaleną Leś, Januszem Piekarczykiem, K. Rajpoldem) akcji odzyskiwaniu sprzętu z siedziby ZR oraz pieczęci „S”; od 1982 kolporter wydawnictw podziemnych; współorganizator, uczestnik akcji ulotkowych. 1 V 1983 współorganizator niezależnej demonstracji ze sztandarem „S”, który niósł na czele pochodu wraz z Mariuszem Łabentowiczem; współorganizator głodówki w obronie aresztowanego Piotra Różyckiego; współzałożyciel, autor tekstów, redaktor „Bibuły” i podziemnego pisma „Szansa”. 27 I 1984 aresztowany, 18 IV 1984 areszt zamieniono na dozór milicyjny, sprawę umorzono na mocy amnestii; 1982-1988 organizator spotkań samokształceniowych w mieszkaniach prywatnych i kościołach. 1985-1986 nauczyciel w SP w Kozielcu (gm. Dobrcz), od 1986 SP w Złejwsi Wielkiej. 1986-1989 współzałożyciel, redaktor naczelny i wydawca „Raportu”; w 1987 organizator pokazów filmów nieobecnych w oficjalnym obiegu.
W 1989 przewodniczący KO „S” w gm. Zławieś Wielka. 1989-1990 przewodniczący KZ „S” w SP tamże. Od 1997 działacz Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych. Od 2007 członek Bractwa Inflanckiego. Od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 2009 członek stowarzyszenia Idee Solidarności 1980-1988, od VI 2009 pełnomocnik Zarządu ds. odbudowywania struktur w kraju. 1989-1994 w Chrześcijańsko-Demokratycznym Stronnictwie Pracy, 1994-2001 w AWS, od 2001 w PiS.
Autor powieści historycznej ''Czas próby'' publikowanej w odcinkach w miesięczniku literackim „Akant” (2005-2008).
Odznaczony medalem Zasłużony dla Turystyki (2008).