Głuszkowski Maciej Roman
Maciej Roman Głuszkowski, ur. 23 I 1948 w Inowrocławiu. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (1971).
1971-1974 pracownik Rejonowego Przedsiębiorstwa Melioracyjnego w Koninie, 1974-1991 Bydgoskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Inżynieryjnego (kierownik robót, szef produkcji, główny specjalista ds. jakości).
Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego w BPBI, następnie przewodniczący KZ; członek MKZ Regionu Bydgoskiego i Komisji Wyborczej do władz ZR. W 1981 członek sekcji branżowej pracowników budownictwa. W III 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w siedzibie WK ZSL w Bydgoszczy. W VI i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Bydgoskiego, delegat na I KZD.
Od VI 1982 współorganizator i członek TKK Regionu Bydgoskiego (nieformalnie zwanej grupą H. Maj), koordynującej grupy związkowe i kolportaż czasopism podziemnych w kilkudziesięciu zakładach pracy Regionu. 1982-1988 uczestnik podziemnej działalności wydawniczej, kolportażu, współredaktor „Informatora Bydgoskiego”. 1985-1988 delegat do Rady Zakładowej w BPBI.
1988-1989 członek KO. 1989-1991 członek, następnie przewodniczący KZ „S” w BPBI; delegat na II WZD Regionu Bydgoskiego, do 1991 członek ZR, delegat na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. i III KZD. 1991-1994 prezydent Inowrocławia, 1994-1998 sekretarz w Urzędzie Miasta w Bydgoszczy. 1997-2004 w RS AWS. 1998-2002 wiceprzewodniczący Rady Miasta Bydgoszcz, 1998-2003 z-ca dyr. wydziału, następnie inspektor w Urzędzie Wojewódzkim w Bydgoszczy. Od 2003 z-ca dyr. Wydz. Administracji Budowlanej w Urzędzie Miasta Bydgoszcz.
Odznaczony przez prymasa Józefa Glempa Srebrnym Medalem Zasłużony dla Kościoła; wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
Do 19 III 1987 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Bydgoszczy w ramach SOS krypt. Królik.