Gojdź Mirosław
Mirosław Gojdź, ur. 10
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1962 w Lubawce k. Kamiennej Góry. Ukończył Średnie Studium Zawodowe w Lubinie (1983), absolwent Wyższej Szkoły Języków Obcych i Ekonomii w Częstochowie, kierunek filologia angielska (1997) oraz Uniwersytetu Opolskiego, kierunek politologia (1999).
1980 operator maszyn górniczych w Zakładach Górniczych Lubin KGHM w Lubinie, 1980–1985 górnik-operator maszyn górniczych w Zakładzie Robót Górniczych KGHM tamże.
27 VIII – 1 IX 1980 uczestnik strajku (Szyb Rudna Zachodnia) w ZG Rudna w Polkowicach KGHM w Lubinie, członek straży strajkowej. Od IX 1980 w „S”.
14–17 XII 1981 członek KS/MKS (szef straży strajkowej) na Szybie Rudna Zachodnia w ZG Rudna. I 1982 – VII 1987 członek podziemnej Tymczasowej KZ w ZRG, 1983–1989 członek zaprzysiężony SW. 31 VIII 1983 współorganizator manifestacji w Lubinie, zatrzymany i ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. 1983–1987 kolporter podziemnych pism, m.in. „Żądło Robola”, „Biuletyn Informacyjny ZRG Lubin”, „Zagłębie Miedziowe”, „Wolny Głos” oraz ulotek i książek. 1985–1987 górnik-operator maszyn górniczych w ZG Rudna. IV 1985 – I 1986 redaktor i autor podziemnego „Biuletynu Informacyjnego ZRG Lubin” oraz 1985 – 1986 autor (ps. Kret) w „Zagłębiu Miedziowym”. IV 1984 – VII 1987 działacz Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej Zagłębia Miedziowego, odpowiedzialny za kolportaż. 1984 – 1986 organizator akcji ulotkowych w Lubinie, biblioteki wydawnictw podziemnych w ZRG, projekcji filmów, prelekcji w mieszkaniach prywatnych w Lubinie. VII 1987 – VIII 1989 na emigracji w Grecji, właściciel firmy budowlanej w Porto Rafti. Pracownik społeczny, nast. przew. Biura Informacyjnego „S” w Atenach, współwydawca „Biuletynu Informacyjnego” w wersji greckiej i polskiej, organizator pomocy dla polskich uchodźców i emigrantów. Kolporter wydawnictw podziemnych w Grecji (przesyłane pocztą, nast. powielane na kserokopiarce, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Zagłębie Miedziowe”). 1987–1988 organizator demonstracji w Atenach (m.in. w rocznice wprowadzenia stanu wojennego, w XI 1987 podczas wizyty gen. Wojciecha Jaruzelskiego, na rzecz uwolnienia Kornela Morawieckiego), pozyskiwał i przekazywał pieniądze i sprzęt dla podziemnej „S”: MKW Zagłębie Miedziowe, RKW Mazowsze, RKK w Gdańsku Tymczasowej KZ ZRG, Tymczasowej Podziemnej KZ ZG Polkowice, SW; większe kwoty przekazywano do Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli. 1988–2005 w KPN.
Od 1989 członek honorowy KZ w ZRG. 1989–1993 prace dorywcze, 1993–1994 nauczyciel w Szkole Języka Angielskiego Capitol w Lubinie. 1994–1998 radny Miasta Lubina z listy KPN, wiceprezydent Lubina, 1998–2010 radny Rady Powiatu Lubińskiego z list RS AWS, Stowarzyszenia Teraz Lubin i PiS, 2002–2003 wicestarosta Powiatu Lubińskiego, 2007–2010 z-ca starosty. 2005–2009 w PiS. 1999–2002 dyr. Ruch SA Oddział Dolnośląski we Wrocławiu, 2004–2006 dyr. DGP Dozorbud Grupa Polska Sp. z o.o. Oddział w Lubinie, 2006–2007 prezes zarządu Interferie SA tamże; od 2011 kierownik Referatu Inwestycji w Urzędzie Miasta w Chocianowie (od 2012 na urlopie bezpłatnym); 2012 – 2018 pierwszy sekretarz, radca, nast. kierownik Wydz. Promocji Handlu i Inwestycji w ambasadzie RP w Atenach, 2018–2019 szef Zagranicznego Biura Handlowego w Atenach Polskiej Agencji Handlu i Inwestycji SA; od 2019 radca minister przy ambasadzie RP w Nikozji.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2021) i Medalem Pro Patria (2021).
Teresa Misztal|Łukasz Sołtysik