Grochulska Barbara
Barbara Grochulska, ur. 13 X 1924 w Worowicach k. Płocka. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Historyczny (1952), doktorat (1963), habilitacja (1976), profesor nadzwyczajny (1990).
Żołnierz AK, sanitariuszka w Powstaniu Warszawskim; X 1944 – V1945 więźniarka stalagu Zeithan k. Drezna. 1950-1952 pracownik Archiwum Miejskiego m. st. Warszawy, 1954-1992 pracownik naukowy Instytutu Historycznego UW. 1966-1970 sekretarz naukowy Instytutu Historycznego UW, członek Rady Naukowej Archiwum Archiwum Archiwum, wydawnictwo założone w 1977 w Warszawie przez Jacka Arcta i Jadwigę Żelechowską we współpracy z grupą osób, które od 1974 powielały techniką fotograficzną wydawnictwa emigracyjne i ulotki (m.in. zawiadamiające o mszach rocznicowych). Działało do 1981 (do 1978 bez nazwy), w 1978 powstała formalna struktura i przyjęto nazwę. UW. W III 1968 pomagała demonstrującym studentom.
Od IX 1980 członek „S” UW.
1982-1990 współpracowniczka senackiej komisji ds. osób pozbawionych wolności, wyjeżdżała do Jaworza na widzenia z internowanymi pracownikami UW. 1982-1992 współorganizatorka Konwersatorium Historii Kultury w Studium Kultury Chrześcijańskiej przy kościele św. Trójcy na Solcu oraz od 1986 Konwersatorium Kultury Polskiej. W 1984 sygnatariuszka deklaracji założycielskiej i działaczka KO Przeciw Przemocy.
Od 1992 na emeryturze.
Autorka publikacji naukowych i popularnonaukowych, m.in. ''Handel zagraniczny Księstwa Warszawskiego. Z badań nad strukturą gospodarczą'' (1967), ''Warszawa na mapie Polski stanisławowskiej: podstawy gospodarcze rozwoju miasta'' (1980), ''Księstwo Warszawskie'' (1990).
Odznaczona Krzyżem Powstańczym (1985), Brązowym Krzyżem Zasługi (2007).
Region Mazowsze, Warszawa