Gulko Danuta Irena
Danuta Irena Gulko, ur. 3
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1950 w Olsztynie. Absolwentka Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (1978).
1969-1974 księgowa w WPSS Społem w Olsztynie, 1974-1976 inspektor w Wojewódzkim Zjednoczeniu Budownictwa Komunalnego tamże, 1976-1983 kierownik działu finansowego w Olsztyńskich Zakładach Graficznych.
Od IX 1980 w „S”; członek KZ w OZGraf, w Komisji Rewizyjnej, w 1981 sekretarz KZ, członek Krajowej Sekcji Poligrafów; VIII-IX 1981 uczestniczka strajku w OZGraf.
W 1982 pomagała rodzinom internowanych; w VIII 1982 aresztowana, przetrzymywana w AŚ w Ostródzie, w XI 1982 skazana wyrokiem Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w trybie doraźnym na 3,5 roku więzienia, osadzona w ZK w Bydgoszczy-Fordonie, w V 1983 zwolniona na mocy aktu łaski Rady Państwa; zwolniona z pracy, w 1983 zatrudniona w Zakładach Sprzętu Medycznego w Olsztynie, zwolniona, 1983-1986 główna księgowa w Wojewódzkim Zarządzie Inwestycji Rolniczych w Olsztynie, zwolniona dyscyplinarnie, 1986-1989 pracownik Budimeksu. Od 1983 kolporterka wydawnictw podziemnych, m.in. „Reznonansu”, „Woli”, „Tygodnika Mazowsze”, „KOS-a”, znaczków poczt podziemnych, ulotek. Wielokrotnie przesłuchiwana. 25-28 VIII 1988 uczestniczka Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.
1989-1991 sekretarz ZR Warmińsko-Mazurskiego „S”, 1991-1996 z-ca dyr. ds. ekonomicznych w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Olsztynie, 1996-2002 dyr. ekonomiczny w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowym Heximp, w 2003 główna księgowa w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym Termobud, 2003-2004 w Przedsiębiorstwie Artos, 2004-2005 w Katolickim Stowarzyszeniu Społeczno-Gospodarczym, od 2005 na emeryturze, główna księgowa w ZR „S”.
Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
1982 – 24 I 1984 rozpracowywana przez Wydz. II KW MO/WUSW w Olsztynie w ramach SOR krypt. Messalina; 6 IX 1985 – VI 1989 przez Wydz. III WUSW w Olsztynie w ramach SOR krypt. Delegat.
Renata Gieszczyńska