Ignaszak Władysław
Władysław Ignaszak, ur. 19 IX 1950 w Nowolipsku k. Chocza. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Pleszewie (1967), frezer.
1964-1982 pracownik Fabryki Automatów Tokarskich Ponar-Wrocław Zakład nr 3 w Pleszewie (od I 1982 Pleszewska Fabryka Obrabiarek).
27-28 VIII 1980 uczestnik strajku w Ponarze; od IX 1980 w „S”, delegat Wydziału W3 na WZD w Ponarze.
13 V 1982 uczestnik 15-minutowego strajku solidarnościowego w Ponarze na wezwanie TKK, 14 V 1982 zwolniony dyscyplinarnie z pracy (wraz z Leonem Abramowiczem). 8 VI 1982 w związku z udziałem w strajku postawiony przed Kolegium ds. Wykroczeń w Pleszewie, 19 IX 1982 na drugiej rozprawie przed Kolegium ds. Wykroczeń przy Wojewodzie Kaliskim uniewinniony (dzięki wsparciu o. Stefana Dzierżka obrońcą Ignaszaka i Abramowicza był mec. Zdzisław Kąkol), po odwołaniu się przez KM MO w Pleszewie do Kolegium ds. Wykroczeń przy Wojewodzie Kaliskim – ponownie uniewinniony (broniony przez adwokatów Witolda Rapacza i Zdzisława Kąkola). 17 VI 1982 przywrócony do pracy w PFO przez Terenową Komisję Odwoławczą ds. Pracy w Jarocinie, 16 IX 1982 po odwołaniu złożonym przez dyrekcję PFO do Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu decyzję o przywróceniu cofnięto. VII 1982 – III 1983 pracownik Ostrowskich Zakładów Przemysłu Spożywczego Filia Pleszewianka, 1983-1990 prowadził firmę ogrodniczą.
Od 1990 własna działalność gospodarcza Handel Obwoźny, Skup, Sprzedaż, Warzywa, Owoce.