Jabłońska Sławomira
Sławomira Jabłońska, ur. 19 IX 1949 we Wrocławiu. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa (1978).
1970-1980 protokolant, sekretarz w Sądzie Wojewódzkim we Wrocławiu (III Wydz. Karny), następnie referent medyczny w Szpitalu Chorób Płuc oraz instruktor w Ośrodku Sportu i Rekreacji Fabryczna; 1982-1990 prace dorywcze, m.in. 1985-1986 specjalista ds. umów i rozliczeń w Zarządzie Inwestycji Akademii Medycznej oraz Polskim Towarzystwie Zoologicznym (księgowość, sekretariat). W III 1968 uczestniczka manifestacji na Politechnice Wrocławskiej.
Od IX 1980 w „S”; członek KZ w OSiR Fabryczna; oddelegowana, następnie zatrudniona jako doradca prawny MKZ, następnie ZR (specjalista w Biurze Interwencji), pełnomocnik „S” do kontaktów z KW MO w zw. z prowokacjami ze strony funkcjonariuszy MO i SB wobec działaczy „S”; w 1981 obserwator z ramienia ZR Dolny Śląsk podczas I KZD.
13 XII 1981 współtwórca „Komunikatu” nr 1 i 2 RKS. 14 XII 1981 sfotografowała zniszczenia siedziby ZR po ataku ZOMO. 21 XII 1981 aresztowana, przesłuchiwana w KW MO; 15 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Gołdapi (uczestniczka głodówki w sprawie uwolnienia jednej z więźniarek), ciężko chorowała, przewieziona do szpitala w Gołdapi, następnie do Szpitala Psychiatrycznego w Węgorzewie (nie zgodziła się na pobyt), po wielu interwencjach zwolniona 7 IV 1982. W VI 1982 uczestniczka manifestacji we Wrocławiu. 1983/1984 koordynatorka Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego, organizatorka schronienia i pomocy dla osób w ukryciu. Wielokrotnie represjonowana. W 1985 wyjechała do siostry do Paryża, współorganizatorka i uczestniczka manifestacji przed Ambasadą PRL w sprawie uwolnienia Władysława Frasyniuka; mimo nacisków na pozostanie, wróciła do Polski.
1991-1993 wiceprzewodnicząca KZ „S” przy ZR Dolny Śląsk. 1990-1993 prawnik, starszy specjalista w Biurze Interwencji, od 1993 na rencie. 1984-2000 wykonawca Ministerialnego Programu Ochrony i Restytucji Żółwia Błotnego.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016) i Krzyżem Więźnia Politycznego 1939-1989 (1996).