Jancarz Kazimierz
Kazimierz Jancarz, ks., ur. 9 XII 1947 w Suchej Beskidzkiej, zm. 25 III 1993 w Luborzycy k. Krakowa. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, święcenia kapłańskie (1972).
1972–1973 wikariusz w parafii św. Marcina w Pisarzowicach, 1973–1975 św. Macieja Apostoła w Andrychowie, 1975–1977 Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu, 1977–1978 Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach, od 1978 w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. W 1978 założyciel Konfraterni Akademickiej skupiającej studentów i pracowników naukowych krakowskich uczelni; zaangażowany w Ruch Światło-Życie. Na przełomie l. 70. i 80. współinicjator i współorganizator budowy Domu Rekolekcyjnego w Groniu na Piekarzówce.
Po 13 XII 1981 duszpasterz środowisk robotniczych i pracowniczych Nowej Huty, w 1982 organizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy, od 24 VI 1982 mszy za Ojczyznę; od 1983 inicjator konfraterni: robotniczej (pomoc finansowa represjonowanym i pozbawionym pracy robotnikom), samarytańskiej (prowadzenie apteki leków otrzymywanych z darów) i nauczycielskiej (korepetycje dla uczniów). Współorganizator Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę, w 1984 organizator (z Janem Franczykiem i Mieczysławem Gilem) Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego im. kard. Stefana Wyszyńskiego w Krakowie-Mistrzejowicach. W X 1984 wsparł powstanie Ruchu Odwaga i Prawda im. ks. Jerzego Popiełuszki w Krakowie. W V 1988 kapelan strajkujących (z ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim) w HiL w Krakowie-Nowej Hucie, po pacyfikacji strajku (4/5 V 1988) założyciel Wikariatu Solidarności z Potrzebującymi, zajmującego się udzielaniem doraźnej pomocy materialnej poszkodowanym oraz zwolnionym z pracy za udział w strajku. 25–28 VIII 1988 współorganizator Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. Od II 1989 członek honorowy Komisji Robotniczej Hutników w Krakowie.
1989–1993 proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Luborzycy, założyciel Parafialnego Gimnazjum Gospodarczego, drukarni; wydawca pisma „Krzyż Luborzycki”, twórca programu radiowego. Organizator warsztatu samochodowego i stolarskiego, inicjator budowy w górach ośrodka wakacyjnego dla dzieci z rodzin bezrobotnych.
Autor Parafialnego śpiewnika liturgicznego (1993).
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), medalem Zasłużony dla NSZZ Solidarność Regionu Małopolska (2000).