Jurczyk Marian
Marian Jurczyk, ur. 16 X 1935 w Karczewicach k. Częstochowy, zm. 30 XII 2014 w Szczecinie. W l. 70. ukończył zaocznie Technikum Ekonomiczne.
1950-1952 pracownik Częstochowskich Zakładów Przemysłu Lniarskiego Stradom, 1952-1954 przy budowie Huty Częstochowa, od 1954 pracownik Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. 17-22 XII 1970 uczestnik strajku w Stoczni, 22-25 I 1971 członek KS tamże, uczestnik spotkania z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem; następnie w składzie Komisji Robotniczej, bliski współpracownik Edmunda Bałuki. Od 14 II 1971 członek Rady Zakładowej ZZ Metalowców. W 1972 zbierał pieniądze na nagrobek Bogdana Gołaszewskiego, inicjatora strajku w I 1971, zmarłego w niewyjaśnionych okolicznościach.
18-30 VIII 1980 przewodniczący KS w Stoczni, następnie przewodniczący MKS, prowadził negocjacje z delegacją rządową; sygnatariusz szczecińskich Porozumień Sierpniowych; od IX 1980 w „S”, przewodniczący MKR w Szczecinie, członek KKP; VI/VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie, przewodniczący ZR, delegat na I KZD, członek KK; w wyborach na przewodniczącego „S” kontrkandydat Lecha Wałęsy: zajął 2. miejsce uzyskując 201 głosów (24,1%).
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Goleniowie i Wierzchowie, w VIII 1982 na przepustce z internowania na pogrzeb tragicznie zmarłych: synowej Doroty i syna Adama, następnie kilka tyg. hospitalizowany w Wejherowie; 19 XII 1982 aresztowany, przetrzymywany w AŚ Warszawa-Mokotów, zwolniony w VIII 1984 na mocy amnestii (sprawa uwolnienia „jedenastki”); zwolniony z pracy. Pod koniec 1984 zatrudniony ponownie w Stoczni Szczecińskiej w magazynie; od 1986 na rencie. 22 X 1986 współtwórca Tymczasowej Rady Regionalnej Pomorza Zachodniego (z Aleksandrem Krystosiakiem, Stanisławem Wądołowskim i Marią Zarzycką). W IV 1987 współzałożyciel Grupy Roboczej KK domagającej się zwołania KK w składzie z 1981; w opozycji wobec L. Wałęsy. W VIII 1987 członek Społecznego Komitetu Obchodów Rocznicy Sierpnia ’80 w Szczecinie. 7 X 1988 współorganizator (ze Stanisławem Kocjanem, Grzegorzem Durskim i S. Wądołowskim) TZR Pomorze Zachodnie.
W 1989 przeciwnik rozmów Okrągłego Stołu. 25 III 1990 współorganizator i przewodniczący Tymczasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ Solidarność ’80, zarejestrowanego 24 IX 1991, przewodniczący do 1994. 1997-2000 senator RP z listy własnego Komitetu Wyborczego. W XI 1999 Sąd Lustracyjny uznał, że zataił informację o kontaktach ze służbami specjalnymi PRL, w związku z tym w III 2000 pozbawiony mandatu senatora; 2 X 2002 SN uznał, że nie był tajnym współpracownikiem, wg SN jego zachowanie: „było w istocie rzeczy jedynie formalnym wypełnianiem procedur narzuconych mu przez funkcjonariuszy ówczesnej Służby Bezpieczeństwa […] informacje, które M.J. przekazywał SB, nie miały w rzeczywistości jakiejkolwiek wartości operacyjnej”. W 1998 twórca Niezależnego Ruchu Społecznego, następnie w koalicji z Ruchem Patriotycznym Ojczyzna, radny Sejmiku Zachodniopomorskiego z listy RPO; od 1998 Prezydent Szczecina, wybrany przez Radę Miasta; w I 2000 zrezygnował ze stanowiska po wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającym – że nie można go łączyć z mandatem senatora. 2002-2006 prezydent Szczecina, wybrany w wyborach powszechnych z listy własnego Komitetu Wyborczego. 23 V 2004 przeprowadzono referendum ws. jego odwołania ze stanowiska Prezydenta Miasta Szczecina: 94% głosujących było za jego odwołaniem, jednak z powodu niskiej frekwencji (19%) referendum było nieważne. Od 2006 na emeryturze.
22 VI 1977 – 22 II 1981 zarejestrowany jako TW ps. Święty, do 29 XI 1979 odbył kilkanaście spotkań z funkcjonariuszem SB. Ostatni kontakt (telefoniczny) miał miejsce w czasie strajku w VIII 1980. M. Jurczyk odmówił wówczas spotkania. 1981-1990 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/WSiA KW MO/WUSW w Szczecinie w ramach SOR krypt. Nawiedzony.
Szczecin, Region Pomorze Zachodnie