Kaczor Kazimierz Julian
Kazimierz Julian Kaczor, ur. 9 II 1941 w Krakowie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Wydz. Lalkarski (1964) i Wydz. Aktorski (1965). Aktor.
1959-1960 maszynista w Teatrze Lalkowym Groteska w Krakowie, 1965-1973 aktor w Starym Teatrze w Krakowie, 1973-1974 w Teatrze Współczesnym w Warszawie, od 1974 w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Od 1960 członek Polskiego Związku Żeglarskiego. 1965-1976 w PZPR. 1965-1980 członek Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki, 1966-2005 ZASP-SPATiF. 1974-1979 związany z salonem kultury niezależnej Anny i Tadeusza Walendowskich (przy ul. Puławskiej w Warszawie), współzałożyciel biblioteczki wydawnictw niezależnych w Teatrze Powszechnym.
Od IX 1980 współorganizator „S” w Teatrze Powszechnym w Warszawie; w VI i XII 1981 delegat na I i II WZD Regionu Mazowsze, IX/X 1981 delegat na I KZD.
1981-1987 uczestnik bojkotu mediów. 1982-1983 i 1986-1987 współorganizator i nieformalny przewodniczący „S” Artystów Teatralnych i Filmowych. 1982-1983 autor w pismach podziemnych: „Tygodnik Mazowsze”, „KOS”, „Robotnik”; 1982-1983 redaktor, organizator pracy redakcji i kolportażu „Biuletynu Teatralnego”. W 1983 organizator nagrań dla Radia „S”. 1984-1986 uczestnik rejsu zorganizowanego przez Tony’ego Halika i koncertów w Polskim Instytucie Teatralnym w Nowym Jorku poświęconych pamięci ks. Umiński Jan, ks. Jan Umiński, ks., ur. 25 VII 1930 w Rypinie, zm. 20 VI 1990 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, święcenia kapłańskie (1955). Jerzego Popiełuszki; 1987-1989 działacz Komitetu Kultury Niezależnej odpowiedzialny za teatr. Uczestnik występów w kościołach, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, podczas Tygodni Kultury Chrześcijańskiej oraz Mszy za Ojczyznę, działacz Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Duszpasterstwa Środowisk Twórczych, powstały w wyniku (zapoczątkowanej przy organizowaniu Tygodni Kultury Chrześcijańskiej) współpracy środowisk artystycznych z Kościołem. Od IX 1978 ks. Wiesław Niewęgłowski prowadził w parafii św. Anny w Warszawie (kościół akademicki) cykliczne spotkania z twórcami (zwykle w 2. czwartek miesiąca); rozpoczynały się mszą św., nast. podejmowano tematy, które sugerowali uczestnicy. W spotkaniach brało udział zwykle kilkadziesiąt osób: aktorów, dziennikarzy, pisarzy. W III 1980 prymas Stefan Wyszyński oficjalnie ustanowił ks. W. Niewęgłowskiego Duszpasterzem Środowisk Twórczych w Warszawie. 16 IX 1980 powstał Komitet Porozumiewawczy Środowisk Twórczych i Naukowych. 27-29 III 1981 odbyły się pierwsze rekolekcje dla środowisk twórczych, 11 X prymas Józef Glemp wyraził zgodę na stałą, coniedzielną mszę św. dla środowisk twórczych w parafii św. Anny. Do XI 1981 DŚT objęło swoją posługą ok. 800 twórców. Duszpasterstwa zorganizowano także poza Warszawą, m.in. w Lublinie i Łodzi. i Duszpasterstwa Hutników. Wielokrotnie przesłuchiwany i zastraszany (w 1982 spalono mu samochód).
1989-1992 przewodniczący Sekcji Krajowej Kultury i Sztuki „S”, w XII 1989 delegat na III WZD Regionu Mazowsze, w IV 1990 delegat na II KZD. 1990-1993 przewodniczący Sekcji Dramatu Związku Artystów Scen Polskich; 1992-1993 członek Rady Kultury przy Prezydencie RP; 1996-2002 prezes ZASP; 1999-2002 członek Związku Zawodowego Aktorów Polskich.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998), Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010).
Od 25 I 1977 rozpracowywany przez Wydz. III KS MO w ramach SOR krypt. Krakus; od 6 II 1982 przez Wydz. III-1 KS MO w ramach KE krypt. Hydra.
Region Mazowsze, Warszawa