Encyklopedia Solidarności Kałamarz Piotr - Biogramy -

Piotr Kałamarz, ur. 23 VII 1954 w Nowym Sączu. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie, kierunek ekonomika obrotu towarów i usług (1980).

1973–1976 student Wyższej Szkoły Ekonomicznej/Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, filia w Jeleniej Górze. W 1976 uczestnik zbierania podpisów tamże, przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL 1976–1980 uczestnik dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego Beczka w Krakowie. 1978–1980 uczestnik spotkań SKS w Krakowie; drukarz i kolporter ulotek. 1980–1988 zatrudniony na samodzielnym stanowisku ds. księgowych w WSS Społem w Nowym Sączu/Społem Spółdzielnia Handlowo-Usługowa.

We IX 1980 inicjator powołania KIK w Nowym Sączu; 1980–1989 organizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej tamże. XI 1980 – I 1981 przew. Komitetu Założycielskiego przy Aparacie Zarządu WSS Społem tamże. W XII 1980 współzałożyciel i wydawca (z Antonim Dąbrowskim i Witoldem Królem) pisma „Biuletyn Informacyjny Komitetu Założycielskiego /KZ) NSZZ «Solidarność» WSS «Społem»”, od I 1981 przew. KZ., od III 1981 przew. Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego przy WSS Społem tamże. 9–11 I 1981 koordynator dostaw żywności dla strajkujących w Ratuszu w Nowym Sączu. W VII 1981 organizator (z A. Dąbrowskim i W. Królem) plenerowej wystawy fotografii na rynku w Nowym Sączu z mszy w intencji Jana Pawła II (V 1981) po zamachu na jego życie. Kolporter niezależnych pism, m.in.: „Goniec Małopolski”, „Robotnik”, książek Czesława Miłosza i Józefa Mackiewicza, wydawnictw Oficyny Literackiej w Krakowie, Instytutu Literackiego w Paryżu oraz ulotek.

I 1982 – 1989 współwydawca, drukarz, autor w podziemnym piśmie „Wiadomości Nowosądeckie”; 1982–1989 kolporter pism „Hutnik”, „Tygodnik Mazowsze”, „Arka”, „Spotkania”, „Myśli Nieinternowane”, „Opinia Krakowska”, „Vacat”, „Baza”, ulotek oraz cegiełek (punkty kolportażowe w Nowym Sączu na osiedlach: Jana Kochanowskiego, Henryka Sucharskiego, Barskie, Armii Krajowej oraz w Szpitalu Klinicznym przy Akademii Medycznej w Krakowie; odbiorcy: Sądeckie Zakłady Elektro-Węglowe, Zakłady Naprawy Taboru Kolejowego, Spółdzielnia Inwalidów Dunajec, Spółdzielnia Twórczość, oddziały WSS Społem w Nowym Sączu, Krynicy, Nowym Targu i w Zakopanem). 1982 współzałożyciel biblioteki wydawnictw podziemnych przy ul. Władysława Broniewskiego, 1986 współorganizator biblioteki wydawnictw podziemnych przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy kościele NSPJ w Nowym Sączu. Uczestnik zbiórek pieniężnych na działalność związkową; organizator pomocy prawnej i materialnej dla represjonowanych i ich rodzin (m.in. z Małgorzatą Kałamarz, Renatą Kamińską, Marią Zyzdą, Stanisławem Fałowskim). 1982–1986 wielokrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom, przesłuchiwany, obserwowany. 1985–1989 współorganizator mszy za Ojczyznę w kościele NSPJ w Nowym Sączu; w II 1985 współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy tamże. 1988–1990 inspektor w Centralnym Związku Spółdzielczości Spożywców Społem w Krakowie Oddział w Nowym Sączu.

1989–1991 członek KO tamże (organizator spotkań, akcji ulotkowych i plakatowania). XII 1989 – I 1991 wydawca i redaktor nacz. „Tygodnika Sądeckiego” tamże. 1990–1993 z-ca dyr. ds. handlowych w Państwowym Przedsiębiorstwie Hurtu Spożywczego Oddział tamże, od 1993 komisarz skarbowy w Urzędzie Skarbowym tamże. W 1999 współorganizator „S” w US, od 2002 delegat na WZD Regionu Małopolska.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).

18 XII 1981 – 26 V 1983 oraz 18 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1984 – 25 I 1985 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Nowym Sączu w ramach KE krypt. Pióro.

Sławomir Chmura