Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Korczak Marian

Marian Korczak, ur. 25 III 1934 w Sadłowie Parcelach na Mazowszu, zm. 16 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 2008 w Szczecinie. Ukończył kursy przysposobienia zawodowego dla spawaczy (1956).

W 1947 uczestnik akcji ulotkowej ''Tak dla S. Mikołajczyka''. 1958-1963 spawacz w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego, 1963-1965 w Szczecińskim Przedsiębiorstwie Transportowo-Sprzętowym Budownictwa, 1965-1970 w Spółdzielni Pracy Budownictwa Przemysłowego, 1971-1976 w SP Budownictwa Ogólnego nr 3, 1977-1978 w prywatnym zakładzie blacharskim, 1978-1990 w Spółdzielni Usług Motoryzacyjnych. W 1976 uczestnik protestu robotniczego w SPBO nr 3, 1 VII 1976 zwolniony dyscyplinarnie z pracy za propagowanie pomysłu organizowania wolnych związków zawodowych.

Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego w SUM, następnie przewodniczący KZ; w 1981 pośrednik w systemie kolportażowo-informacyjnym ABC ABC „ABC”, pismo wydawane 1 X 1986 – II 1988 przez RMP w Gdańsku; podtytuł: „Pismo studentów Uniwersytetu Gdańskiego”, od nr. 5: „Pismo środowisk Uniwersytetu Gdańskiego”. ZR Pomorze Pomorze „Pomorze”, podtytuł: „Pismo niezależne”, sygnowane przez Tymczasowy Zarząd Regionu Pomorza Zachodniego NSZZ „Solidarność”. Zachodnie.

Po 13 XII 1981 w Komitecie Pomocy Internowanym, uczestnik akcji pomocy osobom represjonowanym i ich rodzinom, m.in. zbierał informacje o Ośr. Odosobnienia (Wierzchowo, Gołdap); do 1986 drukarz, współwydawca, organizator środków finansowych i kolportażu podziemnego tygodnika „Jedność”. 11 V 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie, w VII 1982 zwolniony ze względu na stan zdrowia. Od 1985 współorganizator wydawania podziemnego pisma „Gryf”, uczestnik akcji Solidarności Walczącej w Szczecinie; do 1989 aktywny uczestnik manifestacji, licznych akcji ulotkowych (m.in. w 1985 w związku z bojkotem wyborów), w V i VIII 1988 zbierał informacje z zakładów pracy w związku ze strajkami, organizator kolportażu. Kilkakrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom (28 IV 1986 rewizja w mieszkaniu ze zrywaniem podłóg i kuciem ścian), zastraszany, nakłaniany do emigracji.

W 1990 członek Forum Demokratycznego. 1990-1999 właściciel Zakładu Napraw Chłodnic Samochodowych, od 1999 na emeryturze.

W 1976 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Szczecinie w ramach SOS krypt. Betoniarz; 1984-1985 przez Wydz. V WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Widok; 1985-1986 przez Wydz. III WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Kosa; 1988-1990 przez Wydz. III/WSiA WUSW w Szczecinie w ramach SOS/SOR krypt. Hindus.

 

Sylwia Wójcikowa

Opcje strony

do góry