Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Krasulski Leonard Seweryn

Leonard Seweryn Krasulski, ur. 8 XI 1950 w Sopocie. Ukończył SP nr 2 w Sopocie (1963).

1966-1968 uczeń mistrzowski w Państwowym Przedsiębiorstwie Foto-Optycznym w Gdańsku. W 1968 pracownik Stoczni Gdańskiej im. Lenina, 1968-1969 pracownik umysłowy Ośrodka Informatyki Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego tamże. Od 23 X 1969 zasadnicza służba wojskowa, 8 X 1971 – 15 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1976 służba zawodowa w Wojsku Polskim. 23 III – 25 X 1976 sanitariusz w ZOZ w Elblągu. 15 XI 1976 – 27 V 1978 pracownik KWK Czerwone Zagłębie w Sosnowcu. Od 24 VII 1978 rozwoziciel napojów w Zakładach Piwowarsko-Słodowniczych w Elblągu.

W VIII 1980 organizator strajku, członek KS w ZPS w Elblągu i Zakładach Przemysłu Tytoniowego tamże. Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie KZ w ZPS; współorganizator i przewodniczący Krajowej Sekcji Przemysłu Piwowarskiego „S”, wiceprzewodniczący Krajowej Sekcji Przemysłu Spożywczego.

15 XII 1981 współorganizator akcji protestacyjnej w ZPS (wiec, oflagowanie zakładu, akcja ulotkowa), 16 XII 1981 aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Elblągu, 4 I 1982 skazany wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni na 5 lat więzienia, osadzony w ZK w Bartoszycach, następnie w Braniewie, 30 IV 1983 zwolniony warunkowo na mocy aktu łaski Rady Państwa (zastosowano 4-letni okres próbny). 1983-1989 bez zatrudnienia. 2-10 V 1988 i 22 VIII – 1 IX 1988 uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej. W 1988 sygnatariusz petycji MKS w Gdańsku do władz PRL o reaktywowanie „S”.

W 1989 członek KO przy Przewodniczącym „S” L. Wałęsie; uczestnik kampanii wyborczej KO „S”, organizator kampanii Jarosława Kaczyńskiego do Senatu RP, następnie dyr. Biura Parlamentarnego w Kancelarii Senatu. W II 1989 współzałożyciel i wydawca niezależnego pisma „Browarek” w Elblągu. 1989-1993 przewodniczący Wojewódzkiego KO w Elblągu. 1989-2003 przewodniczący KZ „S” w ZP, delegat na kolejne WZD Regionu Elbląskiego, w 1989 członek MKK w Elblągu, 1989-1993 wiceprzewodniczący ZR (1989-1991 na etacie), 1989-1990 członek KKW, w IV 1990 delegat na II KZD, 1990-1993 członek KK. W 1990 współzałożyciel PC, prezes Zarządu Wojewódzkiego. We IX 1990 założyciel, następnie honorowy prezes Fundacji Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym im. Matki Teresy z Kalkuty w Elblągu.

Od 1989 pracownik Elbrewery Company Ltd Sp. z o.o. (z-ca menedżera ds. transportu), następnie od 1999 Grupy Żywiec SA (kierownik transportu i administracji) i HBC Żywiec Trade Sp. z o.o. (kierownik ds. transportu i dystrybucji napojów i piwa, 2003-2005 kierownik administracji, oddelegowany na czas pełnienia funkcji posła). W 2001 członek założyciel PiS, prezes Elbląskiego Zarządu Okręgowego, przewodniczący Rady Regionalnej, członek Zarządu Głównego i Rady Politycznej, członek Komitetu Politycznego. Od 2005 poseł RP z listy PiS.

23 X 1980 – 23 XII 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/IV KW MO w Elblągu w ramach SOR krypt. Konsolidacja/SO krypt. Plon/KE krypt. Piwosz; 7 III 1984 – 4 III 1988 przez Wydz. VI WUSW w Elblągu w ramach SOR krypt. Piwosz II.

 

Andrzej Kapuściński|Grzegorz Wołk

Opcje strony

do góry