Maksymowicz Wojciech Stefan
Wojciech Stefan Maksymowicz, ur. 24 V 1955 we Włocławku. Absolwent Akademii Medycznej w Warszawie, Wydz. Lekarski (1980), dr nauk medycznych (1988), dr hab. nauk med. (1994), profesor (2006).
1980-1984 asystent w Klinice Neurochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej w Warszawie, 1986 II stopień specjalizacji z neurochirurgii.
Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego w CSK AM w Warszawie.
14 XII 1981 ukrył sprzęt poligraficzny z Ośrodka Badań Społecznych „S” w Warszawie. 1982-1988 szef TKZ „S” w CSK w Warszawie; organizator opieki medycznej w czasie demonstracji (m.in. 3 V, 31 VIII 1982, 3 V, 31 VIII 1983) i przyjmowania rannych demonstrantów do szpitalnej izby przyjęć (aby uchronić przed represjami). Organizator pomocy medycznej dla ukrywających się działaczy „S” w kościele Ojców Kapucynów przy ul. Miodowej. Od VI 1982 w Prymasowskim Komitecie Pomocy Bliźniemu w sekcji samarytańskiej, niosącym pomoc medyczną chorym, prześladowanym, pozbawionym pracy; zajmował się dystrybucją leków i aparatury medycznej, książek medycznych z darów zagranicznych, organizował opiekę medyczną w czasie pielgrzymek Jana Pawła II w Polsce (1983, 1987). 1982-1988 kolporter wydawnictw podziemnych (m.in. „Tygodnika Mazowsze”, „Zeszytów Niezależnej Myśli Lekarskiej”, „Niepodległości”), w 1989 autor „Niezależnych Zeszytów Myśli Lekarskiej”. 1982-1988 prowadził tajne Studenckie Koło Naukowe Akademii Medycznej. 1982-1988 uczestnik duszpasterstwa pracowników medycznych Rodziny św. Łukasza w kościele akademickim św. Anny. 5 X 1988 współorganizator Komisji Koordynacyjnej Pracowników Służby Zdrowia „S” Regionu Mazowsze, od 4 V 1989 jej przewodniczący.
29 VI 1989 organizator Białego Marszu Protestacyjnego ok. 5000 pracowników służby zdrowia w Warszawie z żądaniem reformy ochrony zdrowia i poprawy płac. Delegat na II Zjazd Krajowej Sekcji Służby Zdrowia „S”, wiceprzewodniczący. W 1989 współorganizator ogólnopolskiego samorządu lekarskiego (Izb Lekarskich). 1989-1997 członek Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, 1989-1992 jej sekretarz. 1992-1995 zatrudniony na Oddziale Neurochirurgii w Szpitalu Wojewódzkim w Olsztynie, 1995-1997 w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej w Warszawie, 1995-1997 redaktor naczelny „Gazety Lekarskiej”, 1995-1997 reprezentował Naczelną Izbę Lekarską w pracach na reformą ochrony zdrowia Społecznej Komisji Zdrowia przy KK „S”. Od II 1997 w Zespole Programowym ds. Zdrowia AWS. 30 X 1997 – 26 III 1999 minister zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka, kierował przygotowaniem i wprowadzeniem w życie reformy ochrony zdrowia. 1997-1999 konsultant neurochirurgii w Instytucie Onkologii w Warszawie, 1998-2007 kierownik Kliniki Neurochirurgii Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. Od 2005 prof. nadzw. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, od 2007 dziekan Wydz. Nauk Medycznych tamże.
Autor podręcznika ''Neurochirurgia w zarysie''.
Wyróżniony nagrodą naukową Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (1992), nagrodą za najlepszą pracę na Międzynarodowym Kongresie Ciśnienia Wewnątrzczaszkowego w Rotterdamie (1991).
Region Mazowsze, Warszawa