Martini Jan
Jan Martini, ur. 30 I 1944 we Lwowie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej/Akademii Muzycznej w Warszawie (1968), pianista, kompozytor.
W III 1968 podpisał petycję ws. przywrócenia relegowanych studentów z Uniwersytetu, sygnatariusz petycji ws. zdjęcia ze sceny Teatru Narodowego Dziadów Adama Mickiewicza w reż. Kazimierza Dejmka.
1969–1970 akompaniator w Państwowej Operze Objazdowej w Warszawie, 1971–1974 instruktor muzyczny w Wojewódzkim Domu Kultury w Koszalinie, 1974–1980 kierownik muzyczny w Koszalińskiej Agencji Imprez Artystycznych, 1980–1982 kierownik muzyczny Bałtyckiego Teatru Dramatycznego tamże.
Od 1980 przew. Samodzielnego Koła Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków tamże.
Od IX 1980 w „S”; członek KZ, VI – VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pobrzeże; od VII 1981 członek prezydium ZR, kierownik Komisji Informacji, Oświaty i Kultury, odpowiedzialny za kolportaż prasy związkowej.
Po 13 XII 1981 współorganizator kolportażu podziemnych pism i ulotek; 13 XII 1981 – 1 V 1982 redaktor podziemnego pisma RKS Pobrzeże „Grudzień ’81 – Gazeta Gazeta „Gazeta”, podtytuł: „Pismo «Solidarności». Świdnik – Chełm – Lublin – Tomaszów”, zainicjowane i wydawane 31 III 1986 – 7 V 1990 przez Annę Truskolaskę, w oparciu o sieć kontaktów i informacji Biura Informacji TZR Środkowo-Wschodniego; od n-ru 2 (z IV 1986) z podtytułem „Pismo «Solidarności». Świdnik – Chełm – Tomaszów – Zamość”, od n-ru 7 (z 15 IX 1986) „Pismo «Solidarności». Puławy – Świdnik – Tomaszów – Zamość”, od n-ru 19 (z jesieni 1987) „Pismo członków «Solidarności»”, od n-ru 4 (33) z V 1989 jako „Gazeta Poza Cenzurą. Pismo członków «Solidarności»”, od nr 7(36) z XI 1989 jako „Gazeta Poza Wszelką Cenzurą. Pismo członków «Solidarności»”, ostatni nr 6 (43) z 7 V 1990 jako „Gazeta Samorządna. Pismo nie tylko członków «Solidarności»” Wojenna”, współredaktor (z Janem Ryszardem Kowalskim) podziemnego pisma „CDN. Biuletyn Informacyjny Komitetu Samoobrony NSZZ «S» Region Pobrzeże”. 1 V 1982 aresztowany, 14 VI 1982 skazany przez Sąd Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy na sesji w Koszalinie na 3 lata pozbawienia wolności, VI – VIII 1982 osadzony w ZK w Szczecinku, VIII 1982 – I 1983 w ZK we Wrocławiu i I – III 1983 w ZK w Strzelinie (pobity, uczestnik 3-dniowej głodówki protestacyjnej). 16 III 1983 zwolniony warunkowo na mocy aktu łaski Rady Państwa. Wznowił działalność opozycyjną, współorganizator wieczorów poetycko-muzycznych, wernisaży sztuki w domach prywatnych i w salach parafialnych w kościele św. Ducha w Koszalinie; 1983–1987 współpracował z KIK. 1987–1990 na emigracji w Egipcie, gdzie pracował m.in. w konserwatorium w Kairze. Od 1992 pracował na amerykańskich statkach wycieczkowych, kierując zespołem The Jan Martini Quartet.
1990–1994 w KLD, 1994–2000 w UW, od 2008 w PiS.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
20 XII 1985 – 25 I 1990 rozpracowywany przez Wydz. III/WOKPP WUSW w Koszalinie w ramach SOR/KE krypt. Muzyk.