Encyklopedia Solidarności Martynowski Warcisław Janusz - Biogramy -

Warcisław Janusz Martynowski, ur. 16 V 1945 w Przeworsku. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Nauk Przyrodniczych (1973).

1956-1958 w ZHP. 1972-1973 nauczyciel w SP w Prusicach k. Trzebnicy, 1973-1975 asystent projektanta w Pracowni Urbanistycznej Urzędu Powiatowego w Kłodzku, 1975-1983 projektant w Wojewódzkim Biurze Urbanistycznym w Wałbrzychu, 1983-1993 właściciel zakładu ciesielskiego w Lądku-Zdroju, 1985-1990 projektant w Ośrodku Sportu i Rekreacji w Stroniu Śl. W III 1968 uczestnik demonstracji we Wrocławiu. 5 III 1969 zatrzymany w Krakowie podczas próby zorganizowania obchodów rocznicy Marca ’68. 26 VII 1980 uczestnik rozbitego przez SB I Kongresu KPN (zorganizowanego w domu jego ojca Zbigniewa Martynowskiego w Lądku-Zdroju).

Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, następnie przewodniczący Komisji Rewizyjnej „S” w WUB; uczestnik I KZD jako współwydawca pisma KZD „Głos Wolny”.

1982-1989 współpracownik Solidarności Walczącej, współorganizator struktur SW na Ziemi Kłodzkiej; współorganizator (z R. Paszkiewiczem) i autor w jednorazowych wydawnictwach podziemnych. 31 VIII 1982 współorganizator (z Antonim Misiakiem) demonstracji w Kłodzku. Wielokrotnie represjonowany. 30 X 1982 aresztowany w Lądku-Zdroju, przetrzymywany w AŚ w Kłodzku, Wałbrzychu i Wrocławiu, skazany wyrokiem Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata, 16 XII 1982 zwolniony. 1987-1989 współpracownik Solidarności Polsko-Czechosłowackiej.

Od VI 1989 przewodniczący KO Ziemi Kłodzkiej. 1993-1996 projektant w Regionalnym Biurze Urbanistycznym w Wałbrzychu Pracownia w Bystrzycy Kłodzkiej, 1996-1999 właściciel prywatnej pracowni urbanistycznej, od 1999 gł. specjalista w Wydz. Zagospodarowania Przestrzennego Starostwa Powiatowego w Kłodzku. 1994-1998 członek Zarządu Rady Miasta Lądek-Zdrój, 2002-2006 radny w Lądku-Zdroju. Członek PC, od 2007 PiS.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

15 X 1971 – 6 XI 1974 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach KE krypt. Chemik; 27 IV 1982 – 1985 przez Sekcję Rozpracowań Wydz. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. Sudeckiej Brygady WOP w ramach SOS/SOR krypt. Grota.

Piotr Sroka