Mękarski Włodzimierz
Włodzimierz Mękarski, ur. 13 XI 1955 w Trzebiatowie k. Gryfic. Ukończył Technikum Samochodowe dla Pracujących we Wrocławiu (1977).
1979-1981 kierowca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Chłodniczych i Przemysłowych Mostostal we Wrocławiu.
Od IX 1980 w „S”, od XI 1980 przewodniczący KZ „S” w Mostostalu, w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk.
14-17 XII 1981 organizator strajku w Mostostalu, przewodniczący KS, po pacyfikacji zakładu zatrzymany, 19 XII 1981 aresztowany, przetrzymywany w AŚ we Wrocławiu, 6 I 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu na 3 lata więzienia, osadzony w ZK we Wrocławiu (w 1982 założył i redagował pismo więzienne „Bez Cenzury”), 1 III 1982 SN w Warszawie po rewizji wyroku wydłużył karę do 4,5 roku więzienia. Od 6 I 1983 przerwa w odbywaniu kary ze względu na stan zdrowia, od 9 I 1984 w ZK w Strzelinie, 25 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii; zwolniony z pracy, do 1989 bez zatrudnienia. X 1983 – 1989 współzałożyciel (z Ludwikiem Kluźniakiem) i redaktor podziemnego pisma „Ogniwo”; 1984-1989 współzałożyciel (z L. Kuźniakiem), szef Niezależnych Warsztatów Wydawniczych Ogniwo. XII 1987 – 1990 współzałożyciel, członek RKW „S” Regionu Dolny Śląsk, od 7 VI 1989 wiceprzewodniczący; XII 1987 – 1989 współzałożyciel, szef Koordynacji Wydawniczej RKW „S”; 1987-1989 redaktor i autor podziemnego pisma „Region”. Współorganizator wieców (m.in. 1 V 1988 pod kościołem św. Doroty, św. Wacława i św. Stanisława, 28 VIII 1988 pod kościołem św. Klemensa Dworzaka) i pikiet (m.in. 25 XI 1987 ws. uwolnienia Kornela Morawieckiego i Hanny Łukowskiej-Karniej). Wielokrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom w domu, groźby wobec rodziny. W VIII 1988 przedstawiciel RKW, uczestnik strajku w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego we Wrocławiu.
W 1989 członek Wrocławskiego KO „S”. W III 1990 delegat na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR. W 1990 współzałożyciel i pełnomocnik woj. ROAD, 1991-1994 w UD, członek władz krajowych, 1994-2005 w UW, od 2005 PD demokraci.pl. 1990-1994 radny Miasta Wrocław z listy KO „S” i 1994-1998 z listy Klub Wrocław 2000 (wiceprzewodniczący Klubu); 1990-1998 przewodniczący Komisji Sportu i Rekreacji Rady Miejskiej. 1990-1991 przewodniczący Rady Nadzorczej Norpol Press we Wrocławiu, 1990-1996 współwłaściciel Przedsiębiorstwa Handlu i Usług Turbo we Wrocławiu, 1996-2004 udziałowiec i prezes zarządu Interlotto Sp. z o.o. tamże, 2005-2008 prezes Zarządu Golden Play Bis Sp. z o.o., 2006-2009 prezes Zarządu Golden Play Sp. z o.o., od 2007 prezes Zarządu Replay Sp. z o.o. i udziałowiec Biura Doradztwa Gospodarczego Sp. z o.o.
Autor publikacji, m.in. ''Wypoczynek i ruch we Wrocławiu'' (1994), cyklu felietonów o tematyce sportowej w „Słowie Polskim” ''Widziane z ratusza'' (1994-1998).
Sportowy Działacz Roku w plebiscycie czytelników „Słowa Polskiego” (1994), wielokrotnie odznaczany przez związki sportowe i organizacje turystyczne.
11 VI – 2 VII 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Dolomit.