Młodecki Mirosław
Mirosław Młodecki, ur. 6 X 1955 w Głogowie. Ukończył Technikum Górnictwa Rud Miedzi w Lubinie (1977).
1970–1973 w ZHP, 1975–1980 w ZZ Górników.
1975–1983 elektromonter maszyn i urządzeń górnictwa podziemnego, górnik operator wozu odstawczego w Zakładach Górniczych Lubin KGHM w Lubinie.
27–31 VIII 1980 uczestnik strajku w ZG Lubin.
Od IX 1980 w „S”.
13 XII 1981 uczestnik spotkania z członkiem KK Stefanem Nawrotem, na którym podjęto decyzję o zorganizowaniu strajku w ZG Lubin, 14–15 XII 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w ZG Lubin na Szybie Zachodnim. I 1982 – II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1983 skarbnik oddziałowy TKZ w zakładzie, kolporter ulotek i podziemnych pism m.in. „Biuletyny Informacyjnego Sanu Wojny”/„Zagłębia Miedziowego”, „Nasza Prasa”, „Żądła Robola”, „Dziś i Pojutrze”, „Z Dnia na Dzień”. 31 VIII 1982 uczestnik manifestacji w Lubinie (funkcjonariusze strzelali do demonstrantów raniąc kilkanaście osób, a 3 zabijając), 1–2 IX walk ulicznych z ZOMO tamże. 12 X 1982 (ze Zbigniewem Korczowskim) podłożył ładunek wybuchowy pod drzwiami mieszkania funkcjonariusza ORMO Jana Skowrońskiego. 23 II 1983 zatrzymany, 25 II 1983 aresztowany, osadzony w AŚ w Legnicy, nast. Jaworze, Wrocławiu; 21 XI 1983 skazany przez Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na 3,5 roku pozbawienia wolności, osadzony w ZK we Wrocławiu, Łęczycy, Strzelinie; podczas wykonywania kary uczestnik kilku głodówek o przyznanie statusu więźnia politycznego; 27 III 1986 zwolniony. VI 1986–1999 operator ciężkich samojezdnych maszyn górniczych w Przedsiębiorstwie Budowy Kopalń w Lubinie, 1986–1989 członek Rady Pracowniczej tamże. IV 1986–1989 kolporter podziemnych pism m.in. „CDN” (Warszawa), „Tygodnik Mazowsze”, „Zagłębie Miedziowe”, „Z Dnia na Dzień”, „Hutnik” (Kraków), „Solidarność Walcząca”. 1986–1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie. 1986–1989 uczestnik niezależnych obchodów zbrodni lubińskiej. 1986–1988 kilkakrotnie zatrzymywany (m.in. 30 VIII 1987, 22 VIII 1988), 31 VIII 1987 w trybie doraźnym ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. 1988–1989 członek Komitetu Organizacyjnego „S” w zakładzie.
1989–1999 członek KZ w PBK, 1995–1998 wiceprzew.; 1995–1999 delegat na WZD Regionu Zagłębie Miedziowe, członek ZR. 1999–2007 operator ciężkich samojezdnych maszyn górniczych w KGHM Polska Miedź SA Oddział ZG Lubin; 1999–2007 członek KZ. Od 2007 na emeryturze. Od 2014 w PiS. Od 2015 współorganizator, uczestnik spotkań z młodzieżą w cyklu Spotkania i świadkami najnowszej historii Polski na terenie Zagłębia Miedziowego. Od 2016 członek Rodzinnych Ogrodów Działkowych Słonecznik w Lubinie, od 2022 prezes. 2018–2023 radny Rady Miasta Lubina z listy PiS. Od 2019 członek Stowarzyszenia Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych Regionu Dolnego Śląska; od 2020 członek Stowarzyszenia Opozycji Antykomunistycznej Zagłębia Miedziowego, od 2022 wiceprezes.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), Medalem Pro Patria (2021), Krzyżem Semper Fidelis (2003).
4 IV 1983–1984 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Legnicy w ramach SOR krypt. Podmuch; 22 II 1985–15 I 1990 przez p. III RUSW w Lubinie w ramach KE krypt. Spec.
Łukasz Sołtysik