Murawski Eugeniusz
Eugeniusz Murawski, ur. 24 IV 1934 w Tyborach-Kamiance k. Zambrowa. Ukończył przyzakładową SP we Wrocławiu (ok. 1962).
1947-1950 nauka zawodu piekarza w Zakładzie Rzemieślniczo-Wychowawczym św. Józefa w Białymstoku, 1951-1954 piekarz w Zakładach Przemysłu Piekarskiego Mamut Mamut „Mamut”, pismo wydawane 24 V–24 XI 1989 w Łodzi przez Grupę Mamuta, związaną z Zarządem Regionalnym Ziemi Łódzkiej NSZZ „S” będącym w opozycji do Regionalnej Komisji Organizacyjnej Ziemi Łódzkiej NSZZ „S”, podtytuł: „Pismo członków NSZZ »Solidarność ’80« Ziemi Łódzkiej”, od nr. 5 w winiecie motto: „Gdziekolwiek Mamut swe kroki kieruje/Tam demokracji nie zahamuje”. we Wrocławiu; 1954-1956 karnie skierowany (z powodu zatajenia faktu posiadania rodziny za granicą) do zasadniczej służby wojskowej w 34 batalionie górniczym w KWK Mysłowice w Mysłowicach, 1956-1992 ponownie piekarz, następnie kierownik w Mamucie/Zakładach Piekarskich WSS Społem we Wrocławiu.
Od IX 1980 w „S”; przewodniczący KZ w ZP WSS Społem, organizator codziennych emisji serwisu informacyjnego „S” w radiowęźle zakładowym. W XI 1981 inicjator utworzenia Wrocławskiego Komitetu „S” Producentów Żywności.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia we Wrocławiu i w Nysie, 10 III 1982 zwolniony. III 1982 – 1989 działacz Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego we Wrocławiu (zbierał informacje o rodzinach osób represjonowanych i przeprowadzał z nimi wywiady w celu określenia potrzeb), zbierał składki na pomoc represjonowanym. 29 VIII 1982 zatrzymany, pobity w AŚ KW MO we Wrocławiu, 1 IX 1982 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Strzelinie, 6 IX 1982 zwolniony ze względu na stan zdrowia. 4 XI 1982 zatrzymany w AŚ we Wrocławiu, 7 XI 1982 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Strzelinie, 4 XII 1982 zwolniony. 1982-1989 członek TKZ w ZP WSS Społem, w 1984 autor i wydawca zakładowego pisma podziemnego „Apel” (3 nr.). 1982-1989 kolporter prasy podziemnej (m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Biuletynu Dolnośląskiego”, „Solidarności Walczącej”, „KOS-u”). 1982-1989 działacz struktur RKS Dolny Śląsk; w 1986 inicjator akcji RKS Chcę siedzieć za Frasyniuka (zadeklarował w prasie podziemnej gotowość odbycia kary za aresztowanego przewodniczącego Regionu Dolny Śląsk Władysława Frasyniuka); od jesieni 1987 do wiosny 1988 szef kolportażu RKS, współpracownik Eugeniusza Szumiejki. Wielokrotnie zatrzymywany, rewizje w mieszkaniu, nakłaniany do współpracy z SB.
Od 1992 na emeryturze. 1999-2006 mediator sądowy ds. karnych w Dolnośląskim Ośrodku Mediacji we Wrocławiu, 1988-2007 działacz Wrocławskiego Towarzystwa Opieki nad Więźniami.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Krzyżem Semper Fidelis (2005), Pierścieniem Tysiąclecia Archidiecezji Wrocławskiej (2007).
1 VII 1982 – 31 VIII 1989 rozpracowywany przez Wydz. V-1 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOS krypt. Rogal.