Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Nowiński Stanisław

Stanisław Nowiński, ur. 12 IX 1921 w Krakowie, zm. 17 IX 1989. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego, Wydz. Leśny (1950); w 1965 doktorat z nauk technicznych.

1934-1989 w ZHP. W czasie okupacji zatrudniony jako robotnik budowlany; w 1941 wysłany na roboty do Niemiec, zbiegł z transportu, następnie przedostał się na teren Generalnego Gubernatorstwa; do końca wojny pracownik w majątku leśnym Gwiezdzińskich w Lelowie k. Częstochowy, członek oddziału leśnego AK tamże. 1955-1964 pracownik naukowy w Katedrze Melioracji Rolnych i Leśnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, 1964-1969 w Stacji Sudeckiej Zakładu Gospodarki Górskiej PAN, 1969-1979 w Zakładzie Ochrony Przyrody PAN, 1979-1986 w Instytucie Badawczym Leśnictwa, od 1986 na emeryturze. Od 1970 członek Komitetu Zagospodarowania Ziem Górskich PAN, od 1972 Rady Karkonoskiego Parku Narodowego, od 1975 sekretarz, od 1979 wiceprzewodniczący. Od l. 50. działacz nieformalnych środowisk byłych żołnierzy AK, m.in. organizator pomocy materialnej i opieki nad chorymi. Od 1956 związany z wrocławskim KIK.

Od IX 1981 w „S”; organizator kolportażu wydawnictw niezależnych.

Po 13 XII 1981 współpracownik podziemia, przewodniczący Funduszu Represjonowanych Politycznie przy RKS Dolny Śląsk; organizator pomocy materialnej i prawnej, zbierał dokumentację dotyczącą ofiar ZOMO w Lubinie. Od 1982 współpracownik Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego we Wrocławiu; obserwator procesów politycznych, m.in. w Brzegu, Lubinie, Legnicy, Wałbrzychu, Jeleniej Górze, Głogowie; wielokrotnie zatrzymywany, wzywany na rozmowy ostrzegawcze, nakłaniany przez SB do współpracy.

Autor kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu leśnictwa, hydrologii, melioracji, torfoznawstwa, ochrony przyrody.

 

Artur Adamski

Opcje strony

do góry