Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Onyszkiewicz Tadeusz

Tadeusz Onyszkiewicz, ur. 22 V 1939 we Lwowie, zm. 20 IV 2010 w Strzyżowie. Ukończył liceum ekonomiczne.

Od IX 1980 w „S”, organizator i przewodniczący Komitetu Założycielskiego w Rzeszowskiej Fabryce Mebli w Strzyżowie, członek Zarządu MKZ tamże; uczestnik strajku okupacyjnego w Urzędzie Miasta i Gminy.

Po 13 XII 1981 uczestnik spotkań Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. w Strzyżowie i Duszpasterstwa Robotników w Lutczy; uczestnik Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę (IX 1986, 1987) jako przedstawiciel Regionu Rzeszowskiego.

Od V 1989 przewodniczący KZ „S” w RFM; w IV 1990 delegat na II KZD, w II 1991 na Nadzwyczajny Zjazd Krajowy „S”; w 1994 delegat na III WZD Regionu Rzeszów, członek Zespołu ds. Rekrutacji powołanego przez ZR.

Uhonorowany statuetką Pomnika Poległych Stoczniowców (Krzyży Gdańskich) (2000).

11 IV – 24 VII 1982 rozpracowywany w ramach SOS krypt. Wędkarz; 23 VII 1982 – 19 V 1987 przez p. V Komisariatu MO/RUSW w Strzyżowie w ramach KE krypt. Rybak; 4 X 1988 – 15 IX 1989 przez p. V RUSW w Strzyżowie w ramach KE krypt. Kurier.

Małgorzata Gliwa

Opcje strony

do góry