Papiernik Bohdan
Bohdan Papiernik, ks., ur. 11 XII 1931 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 29 IV 2009 w Zgierzu (zginął w wypadku samochodowym). 1951-1955 i 1960-1962 alumn Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, 1968-1972 student Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 24 VI 1962 święcenia kapłańskie.
1962-1967 wikariusz w parafii św. Floriana w Sulejowie, 1968-1969 w parafii MB Królowej Polski w Bedoniu, 1972-1986 św. Antoniego w Łodzi. 1946-1949 i 1956-1960 instruktor ZHP. 25 III 1977 współzałożyciel ROPCiO; 1977-1980 uczestnik prac łódzkiego Punktu Konsultacyjno-Informacyjnego ROPCiO, mieszczącego się w prywatnym mieszkaniu Benedykta Czumy; 1977-1980 uczestnik spotkań łódzkiego Klubu Swobodnej Dyskusji; uczestnik ogólnopolskich spotkań ROPCiO (w Łodzi współpracował m.in. z Andrzejem Woźnickim, B. Czumą, Stefanem Niesiołowskim, Stefanem Kaczorowskim i Karolem Głogowskim), współorganizator ogólnopolskiego spotkania przedstawicieli ROPCiO w Łodzi, zaplanowanego na 15-16 XII 1977 (nie odbyło się z powodu zatrzymania 15 XII 1977 na 48 godz. 23 uczestników zjazdu); autor do niezależnego pisma „Opinia” oraz oficjalnych: „Tygodnika Powszechnego”, „Colettane Theologica”, „Niedzieli”; od V 1977 członek Rady Konsultacyjnej, redakcji „Opinii”; kolporter wydawnictw niezależnych, m.in. „Opinii”, „Ruchu Związkowego” wydawanego w Łodzi; w swoim mieszkaniu przechowywał paczki z prasą, których część przekazywał za pośrednictwem Kazimierza Świtonia działaczom WZZ ze Śląska i przez Jana Zapolnika do WZZ Wybrzeża w Gdańsku; w 1978, po rozłamie w ROPCiO, związał się z grupą Andrzeja Czumy. 10 VI 1978 podczas III Ogólnokrajowego Spotkania ROPCiO w Zalesiu Górnym k. Warszawy wybrany do 5-osobowej Rady Finansowej Ruchu; 9-10 XII 1978 wybrany do Rady Sygnatariuszy. W II 1979 autor listu zawierającego wyrazy solidarności z prześladowanym K. Świtoniem. 8 III 1980 rewizja w mieszkaniu. W swoich kazaniach podejmował temat odpowiedzialności strony sowieckiej za zbrodnię katyńską oraz zniewolenia narodu i Kościoła w Polsce.
8 I 1983 zatrzymany przez MO w Sądzie Rejonowym w Łodzi za udział (jako widz) w procesie o. Stefana Dzierżka (skazanego za przygotowanie Żłóbka bożonarodzeniowego „zawierającego informacje godzące w interes PRL”), po kilku godzinach zwolniony. 1986-1987 wikariusz w parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi. Od 1987 proboszcz w parafii Najświętszej Eucharystii w Łodzi. Od 1988 dyr. Dziecięcego Festiwalu Piosenki i Pieśni Religijnej w Łodzi.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
1978-1985 rozpracowywany przez Wydz. IV WUSW w Łodzi w ramach SOR krypt. Pergamin.