Pańko Walerian
Walerian Pańko, ur. 8 X 1941 w Turzym Polu k. Krosna, zm. 7 X 1991 w Słostowicach k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa i Administracji (1964), doktor (1971), doktor habilitowany (1978).
1963–1982 w PZPR.
1964–1974 pracownik naukowy w Instytucie Prawa Cywilnego Uniwersytetu Wrocławskiego, 1974–1990 w Katedrze Administracji Rolnictwa i Gospodarki Przestrzennej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. 1975–1976 prodziekan Wydz. PiA UŚ.
Od X 1980 w „S” na UŚ, 1980–1981 członek Rady Legislacyjnej „S”, członek zespołu doradców tworzącego się NSZZ „S” RI. I 1981 udział w Rzeszowie w rozmowach Komisji Rządowej z Komitetem Założycielskim NSZZ „S” RI jako ekspert związku, uczestniczył w opracowaniu i podpisaniu porozumienia rzeszowsko-ustrzyckiego.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Jastrzębiu-Zdroju, Jaworzu. 13 I 1982 zwolniony. Od 1982 aktywny współpracownik Duszpasterstwa Akademickiego w Katowicach i Duszpasterstwa Ludzi Pracy tamże, prowadzenie punktu konsultacyjnego dla b. działaczy „S” i internowanych.
III 1983 opracowanie tekst listu otwartego katowickiego środowiska naukowego do Sejmu PRL ws. zwolnienia 7 przetrzymywanych internowanych działaczy związkowych (petycja podpisana przez 51 osób). Od 1983 kilkakrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze, SB skutecznie blokowała jego awans naukowy, 1984 odmówiono mu wyjazdu na trzymiesięczne stypendium do Francji.
Od jesieni 1988 r. uczestnik procesu reaktywacji „S”. II–IV 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podzespołach ds. rolnictwa i ds. samorządu terytorialnego. 1989–1991 poseł na Sejm z listy KO „S”, 25 IV–7 X 1991 prezes NIK. Zajął się m.in. tzw. aferą rublową i aferą alkoholową. Zginął w wypadku samochodowym po wykryciu nieprawidłowości w gospodarowaniu środkami Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego. Autor prac naukowych dot. prawnych regulacji stosunków rolnych w Polsce i zagadnień prawa administracyjnego, m.in. członek Komitetu Badań Rejonów Uprzemysławianych PAN, KBRU PAN, Zespołu Ustroju i Prawa Rolnego PAN, Komisji Obszarów Wiejskich Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990).
1983 rozpracowywany przez Wydz. III-1 KW MO/WUSW w Katowicach w ramach SOR krypt. List, 1983–1986 w ramach KE krypt. Doradca.