Piasecki Eryk
Eryk Piasecki (właśc. Ernest), ur. 26 III 1941 w Kowlu (obecnie Ukraina).
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Fizyki (1964), doktorat (1970), habilitacja (1982), prof. (2009).
1964–1983 w ZNP.
1963–1982 pracownik naukowy Instytutu Badań Jądrowych w Świerku.
1982–1983 współorganizator, przew., 1984–1989 członek Tymczasowej Komisji Wykonawczej w IBJ; 1982–1985 uczestnik sieci przerzutu do RWE mikrofilmowanej prasy podziemnej organizowanej przez Macieja Kołaczkowskiego. V 1982 zwolniony z pracy, po odwołaniu do Terenowej Komisji Odwoławczej przywrócony, nast. jeszcze dwukrotnie zwalniany i przywracany; ostatecznie po reorganizacji IBJ Sąd Pracy sprawę uznał za bezzasadną; 1983–1984 bibliotekarz w Bibliotece Instytutu Fizyki Teoretycznej UW. 1982–1988 założyciel, redaktor nacz., przepisywacz, autor (ps. Heniek) podziemnego pisma „W Okopach” 1983–1989 gł. księgowy, skarbnik podziemnego Społecznego Komitetu Nauki. 1984–2006 pracownik naukowy Wydz. Fizyki UW. IV 1986 organizator sieci ośrodków badających faktyczne skażenie po wybuchu w elektrowni atomowej w Czarnobylu.
1989–1991 w „S”. 2005–2013 pracownik naukowy Środowiskowego Laboratorium Ciężkich Jonów UW, od 2006 na emeryturze, prof. w Narodowym Centrum Badań Jądrowych.
Współautor (ps. Heniek Pes) książki Rewolucja kulturalna w Instytucie Badań Jądrowych 13 XII 1981 – 1989 (1990). Autor, współautor publikacji naukowych z zakresu fizyki jądrowej; odkrywca zjawiska emisji biegunowej w rozszczepieniu jąder atomowych.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).