Piątkowski Jan
Jan Piątkowski, ur. 4 X 1935 w Gnieszowicach k. Sandomierza. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa i Administracji (1963).
1963-1963 aplikacja w Prokuraturze Powiatowej w Nysie, 1965-1968 prokurator w Prokuraturze Powiatowej w Brzegu, 1968-1976 radca prawny w Nadodrzańskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego w Brzegu, od 1976 adwokat w Zespole Adwokackim w Nysie, od 1985 kierownik.
Od IX 1980 w „S”; od 27 V 1981 członek Prezydium MKZ „S” Ziemi Nyskiej, przewodniczący Komisji Prawnej. W V i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Śląsk Opolski, IX/X 1981 delegat na I KZD, przewodniczący Komisji Statutowej Zjazdu. W 1981 redaktor niezależnego pisma „Solidarność Nyska”; od X 1981 działacz KIK w Nysie.
Po 13 XII 1981 działacz podziemia, w grupie wydającej podziemny „Informator Wojenny «S»”. 9 V 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Grodkowie, zwolniony 24 VII 1982. Udzielał bezpłatnie porad prawnych członkom „S”, osobom represjonowanym z przyczyn politycznych, obrońca działaczy podziemia przed sądami, kolegiami ds. wykroczeń, sądem pracy, m.in. Zdzisława Bernackiego, Władysława Bolechowa, Stanisława Kiliana, Janusza Antoniego Sanockiego i Józefa Trytko. 21 VI 1983 w składzie 3-osobowej delegacji „S”, która złożyła hołd Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. podczas uroczystości religijnych na Górze św. Anny. Współpracownik opolskiego duszpasterza akademickiego o. Józefa Czaplaka, od X 1987 działacz Katolickiego Uniwersytetu Ludowego w Namysłowie (we współpracy z proboszczem parafii św. Piotra i Pawła ks. Aleksandrem Matyką), autor prelekcji o tematyce prawnej i religijnej.
1989-1993 dziekan Okręgowej Izby Adwokackiej w Opolu i członek Naczelnej Rady Adwokackiej. W 1989 członek Opolskiego KO „S”; w ZChN; 1991-1993 poseł RP z listy Katolickiej Akcji Wyborczej, przewodniczący Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych; III-X 1993 minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Hanny Suchockiej; 25 IX 1993 z własnej inicjatywy wydał zarządzenie o wszczęciu polskiego śledztwa ws. zbrodni katyńskiej, niezależnie od dochodzenia prowadzonego w tej sprawie od 1990 przez władze rosyjskie. Zarządzeniem z 18 X 1993 przekazał śledztwo przeciwko gen. Wojciechowi Jaruzelskiemu (b. ministrowi obrony narodowej), Kazimierzowi Świtale (b. ministrowi spraw wewnętrznych) i Stanisławowi Kociołkowi (b. wicepremierowi) ws. zbrodni z Grudnia ’70 na Wybrzeżu z Prokuratury Marynarki Wojennej do Prokuratury Okręgowej w Gdańsku, doprowadzając do postawienia ich w stan oskarżenia. 1994-1997 prowadził prywatną kancelarię adwokacką w Opolu. 1997-2001 poseł RP z listy AWS; przeszedł do koła parlamentarnego ROP. Od 2001 na emeryturze.
Autor dwóch książek dokumentujących jego działalność publiczną: ''Dotyk Zbrodni. Katyń'' (2001) oraz ''Zaraza szaleje w sądach, w prokuraturach oraz w rządach'' (2010).
VII 1981 – 12 IX 1988 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Opolu/p. III RUSW w Nysie w ramach KE krypt. Mecenas.