Piotrowski Walerian Jan
Walerian Jan Piotrowski, ur. 11 XII 1927 w Grodzisku Wlkp. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego (obecnie Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Wydz. Prawa (1952).
1941-1945 robotnik przymusowy w niemieckim przedsiębiorstwie robót wodociągowych i kanalizacyjnych w Grodzisku Wlkp.; 1952-1953 pracownik Ekspozytury Wojewódzkiego Centralnego Zarządu Przemysłu Mleczarskiego w Zielonej Górze; 1953-1955 aplikant adwokacki, 1956-1959 adwokat w zespole adwokackim w Sulechowie, 1959-2007 w Zielonej Górze. 1946-1948 członek, następnie prezes Sodalicji Mariańskiej Uczniów przy Państwowym Gimnazjum i LO w Zielonej Górze, 1948-1949 członek SM Studentów Uniwersytetu Poznańskiego; 1949-1952 członek Duszpasterstwa Akademickiego oo. dominikanów w Poznaniu; 1956-1957 inicjator powołania KIK w Zielonej Górze. Od 1956 obrońca księży w sprawach karnych i administracyjnych o podłożu politycznym; członek struktur samorządu adwokackiego w woj. zielonogórskim, wykładowca, egzaminator aplikantów. VI 1960 – 1962 obrońca w sprawach karnych w związku z wydarzeniami zielonogórskimi 30 V 1960. Wieloletni działacz w katolickim parafialnym poradnictwie rodzinnym i na rzecz obrony życia od poczęcia; 1974-1978, następnie 1984-1988 członek Rady Duszpasterskiej Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej; od 1979 związany ze środowiskiem Ośrodka Dokumentacji i Studiów Społecznych w Warszawie i kwartalnika „Chrześcijanin w Świecie”; 1981-1984 członek Polskiego Związku Katolicko-Społecznego.
IX 1980 – 1981 doradca lokalnych struktur „S”; 1980 współorganizator Dni Społecznych w lokalach parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Zielonej Górze, następnie 1981-1985 w kościele Najświętszego Zbawiciela tamże; 1980-1983 członek zespołu charytatywnego przy kościele Najświętszego Zbawiciela niosącego pomoc osobom represjonowanym i ich rodzinom; obrońca w procesach politycznych, zaangażowany w pomoc prawną represjonowanym. 1984-1988 radny MRN w Zielonej Górze.
W IV 1989 współorganizator, przewodniczący KO w Zielonej Górze; 1989-1991 senator RP z listy KO „S”, członek Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych, Komisji Ustawodawstwa Gospodarczego, członek Komisji Ustawodawczej, 1991-1993 senator RP z listy Chrześcijańskiej Demokracji, przewodniczący Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego; w 1995 przedstawiciel prezydenta RP Lecha Wałęsy tamże; 1993-1997 w ZChN; 1994-2002 członek Zarządu, następnie Rady Krajowej Instytutu Akcji Katolickiej; 1996-1997 członek Zespołu Episkopatu Polski ds. Konstytucji; 1997-2002 członek Rady Duszpasterskiej Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej; 1997-2001 sędzia Trybunału Stanu; od 2007 na emeryturze. Od 1994 członek honorowy Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia.
Laureat nagrody im. ks. dr Bolesława Domańskiego „za dążenie do prawdy i sprawiedliwości oraz dbałość o etyczny wymiar życia publicznego” przyznanej przez Katolickie Stowarzyszenie Civitas Christiana (2010). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), wyróżniony Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego (2007), Honorowy Obywatel Województwa Lubuskiego, Honorowy Obywatel Miasta Zielona Góra (oba w 2009).
27 X 1971 – 10 VIII 1989 rozpracowywany przez Wydz. IV KW MO/WUSW/RUSW w Zielonej Górze w ramach KE krypt. Piotr.