Piotrowski Waldemar
Waldemar Piotrowski, ur. 31 X 1957 w Szamotułach, zginął tragicznie 26 X 1988 w RFN. 1975 pracownik Cukrowni Kościan, 1976–1984 frezer w Hucie Aluminium Konin, 1984 pracownik Poznańskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Lekkiego, od 1985 pracownik Zakładu Remontowo-Budowlanego przy Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Koninie.
Od 1980 w „S”, członek Komisji Wydziałowej NSZZ „S” na Wydziale Walcowni HAK, 1981 z ramienia KZ przew. tzw. komisji stołówkowej (kontrolującej prawidłowość funkcjonowania stołówki zakładowej).
Po 13 XII 1981 demonstracyjnie nosił znaczek „S” na terenie HAK, uczestnik grupy (m.in. z Tadeuszem Szadkowskim) zajmującej się zawieszaniem flag „S” na drutach wysokiego napięcia. 8 XI 1982 zatrzymany przez SB podczas działań przeciwko kolporterom, redaktorom i drukarzom „Azylu Wojennego”, 24 XI 1982 pozyskany przez SB do współpracy. 1982–1988 kolporter prasy podziemnej (np. pism „Robotnik”, „Solidarni – Konin”). Od 1984 w kontakcie z punktami kolportażowymi wydawnictw podziemnych w Warszawie, kurier przewożący publikacje i prasę podziemną do Konina (np. „Tygodnik Mazowsze”, „Wiadomości”, „Wola”), 1984–1988 redaktor, drukarz pisma „Robotnik” (wydawanego pod kontrolą SB w ramach operacji krypt. Robotnik/Domino). Od 1984 członek Konfraterni im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie, 1985–1988 instruktor Polskiej Organizacji Harcerskiej tamże, 1984–1985 członek RKK „S”, 1986–1988 jawnej Tymczasowej Regionalnej Rady „S” w Koninie.
1986–1988 podczas wyjazdów do RFN w ramach operacji krypt. Zachód (realizowanej przez MSW w Warszawie) nawiązanie kontaktów m.in. z pracownikami RWE i działaczami opozycji na emigracji, 1988 w czasie pobytu w RFN wniosek o azyl polityczny, IX 1988 poinformował o współpracy z SB działaczy „S” w Koninie.
24 XI 1982–1988 zarejestrowany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Koninie jako TW Bronek/Zygmunt/Bogumił.