Polmański Piotr Marek
Piotr Marek Polmański, ur. 18 VIII 1954 w Lidzbarku Welskim k. Działdowa. Absolwent Policealnego Studium Ekonomicznego (1975). 1981-1986 student zaocznych studiów na Uniwersytecie Śląskim, Wydz. Prawa i Administracji (studia przerwane na V roku).
1975-1978 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Bytomiu, 1978-1989 KWK Andaluzja w Piekarach Śl.
2-3 IX 1980 uczestnik strajku w KWK Andaluzja, członek KS, IX 1980 – 1998 w „S”; członek KZ w KWK Andaluzja. Od X 1981 wiceprzewodniczący Rady Pracowniczej.
14-17 XII 1981 uczestnik strajku w KWK Andaluzja, członek KS. 5 I 1982 wezwany do KM MO w Piekarach Śl., zatrzymany, 6 I 1982 skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń w Piekarach Śl. na 3 mies. aresztu, osadzony w AŚ w Zabrzu, następnie w ZK w Krakowie-Podgórzu, 6 IV 1982 zwolniony. Zwolniony z pracy, 26 V 1982 ponownie przyjęty. VI 1982 – 1988 członek TKZ w KWK Andaluzja, od 1986 współwydawca podziemnego pisma zakładowego „Nasze Sprawy”. W 1985 współzałożyciel Bractwa Trzeźwości im. Św. Maksymiliana Kolbego przy parafiach NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śl. oraz św. Apostołów Piotra i Pawła w Brzozowicach-Kamieniu. W III 1988 członek Komitetu Założycielskiego „S”. 17-25 VIII 1988 uczestnik strajku w KWK Andaluzja, przewodniczący KS, zwolniony z pracy, po 3 mies. przywrócony. 27 VIII – 3 IX 1988 uczestnik strajku w KWK Manifest Lipcowy w Jastrzębiu-Zdroju. X 1988 – IX 1989 członek Krajowej Komisji Górnictwa „S”. W II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1989 uczestnik Zgromadzenia Delegatów „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w Ustroniu-Polanie.
W 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podzespole ds. górnictwa oraz w grupie roboczej ds. samorządu i form własności. 17 III – X 1989 przewodniczący Tymczasowej KZ w KWK Andaluzja. 1989-1991 poseł RP z listy KO „S”, członek Komisji Sprawiedliwości, Komisji Systemu Gospodarczego, Przemysłu i Budownictwa, 1991-1993 poseł RP z listy UW, 1994-1997 (po śmierci Marii Trzcińskiej-Fajfrowskiej) poseł RP z listy UW; w 1990 uczestnik prac Komisji ds. Weryfikacji b. Funkcjonariuszy SB z regionu śląskiego. 1997-2001 rzecznik prasowy Węglokoks SA w Katowicach; 2001-2004 inspektor w Węglokoks SA; 2004-2010 zatrudniony w Spółce Mieszkaniowej Kleofas w Katowicach; od 2010 w Biurze Dyr. Generalnego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach. 1998-2005 współzałożyciel Fundacji Pomocy Ludziom Ubogim i Niepełnosprawnym Serce i Nadzieja, do 2001 prezes. Od VII 2006 prezes i współzałożyciel Klubu Turystyki Rowerowej Manhattan przy Ośrodku Kultury Andaluzja w Piekarach Śl. 1993-1997 w UW, 1997-1999 w SKL, od 2003 w PO.
1985-1988 rozpracowywany przez p. V-2 MUSW w Piekarach Śl. w ramach SOS krypt. Prasa; w 1988 w ramach SOR krypt. Cechownia.