Popioł Jerzy
Jerzy Popioł, ur. 12
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1950 w Gryfowie Śląskim. Ukończył ZSZ w Świebodzicach (naukę rozpoczął w Cieplicach Śląskich-Zdroju, musiał zmienić szkołę wskutek represji za zorganizowanie buntu młodzieży zmuszanej do darmowej pracy) (1967).
1967-1978 stolarz w Zakładach Sprzętu Lotnictwa Sportowego w Jeżowie Sudeckim, 1978-1985 kierowca autobusu w MPK w Jeleniej Górze.
29-31 VIII 1980 współorganizator strajku w MPK. Od IX 1980 w „S”; przewodniczący Komitetu Założycielskiego w MPK, następnie przewodniczący KZ; I/II 1981 uczestnik strajku w klubie Gencjana; V-VI 1981 delegat na I WZD Województwa Jeleniogórskiego, członek Regionalnej Komisji Rewizyjnej.
12 XII 1981 zatrzymany, 13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Kamiennej Górze, następnie w Głogowie, Grodkowie i Uhercach, 23 XII 1982 zwolniony. W ośr. odosobnienia inspirator i główny wykonawca matryc do drukowania znaczków poczty obozowej, stempli i druków okolicznościowych, uczestnik głodówek i protestów, karany karami regulaminowymi. 1983-1985 redaktor, drukarz i kolporter ulotek druków okolicznościowych, grafik; zdobywał i dostarczał sprzęt i materiały poligraficzne, organizator transportu, udostępniał własne mieszkanie do przechowywania druków; koordynator kolportażu wydawnictw podziemnych z Nysy (we współpracy z Januszem Antonim Sanockim) i Rzeszowa, kolporter w Jeleniej Górze (m.in. we współpracy z Ryszardem Ireneuszem Kuleszą, Ryszardem Matusiakiem, Jerzym Nalichowskim, Zygmuntem Wachowskim i Edwardem Wryszczem), ulotek i prasy (m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Dywanik”, „Zerwij Kajdany Połam Bat...”, „Solidarność Walcząca”, „Celwiskoziak”) rozrzucanych z jadących autobusów i rozkładanych na siedzeniach przed świętami narodowymi. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., przesłuchiwany, rewizje w mieszkaniu i w miejscu pracy.
1985-1993 właściciel warsztatu stolarskiego. 1993-2002 zatrudniony w Czechach i Niemczech, w 2003 kierowca w PZU w Jeleniej Górze, w 2004 stolarz w prywatnym warsztacie w Wojcieszycach. Od 2004 utrzymuje się z usług stolarskich i sprzedaży miodu z własnej pasieki.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2020).
Od 5 VIII 1981 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Jeleniej Górze w ramach SOS krypt. Komunikacja; 19 IV 1982 – 3 XI 1983 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Jeleniej Górze w ramach KE/SOR krypt. Kierowca; do 12 III 1987 przez Wydz. V WUSW w Jeleniej Górze w ramach KE krypt. Kierowca.
Michał Orlicz|Łukasz Sołtysik