Simoniuk Zbigniew
Zbigniew Simoniuk, ur. 13 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1949 w Sułowie k. Zamościa, zm. 8 I 1983 w Białymstoku. Uczeń Zasadniczej Szkoły Przemysłu Mięsnego (1963-1965). 1965-1966 w zakładzie poprawczym, ukończył ZSZ, ślusarz.
W 1967 ślusarz w PKO, jednocześnie uczeń Wieczorowego Technikum Mechanicznego. W 1968 skazany za rzekomy współudział we włamaniu na 3 lata więzienia, zwolniony przedterminowo. Od początku l. 70. monter konstrukcji stalowych w cyrku, treser zwierząt i akrobata w Zjednoczonych Przedsiębiorstwach Rozrywkowych. Od 1974 mieszkaniec Białegostoku. 1975-1981 tokarz w Fabryce Przyrządów i Uchwytów, uczeń Przyzakładowego Średniego Studium Zawodowego. Od VIII 1981 na rencie.
Od 1981 działacz KOWzP oraz KPN. 22/23 I 1981 pobity, oblany łatwopalnym płynem, podpalony, jak twierdził, przez funkcjonariuszy MO. Śledztwo wszczęto 24 I 1981, umorzono 30 IX 1982 z braku dowodów. 13/14 IV 1981 zaginął, 16 IV 1981 wrócił do domu poparzony papierosami i pokłuty igłami; wg jego relacji został porwany, torturowany, następnie upojony alkoholem i wyrzucony niedaleko domu. 16 IV 1981 na polecenie Lecha Wałęsy w celu wyjaśnienia tej sprawy powołano specjalna komisję „S” na czele z Marianem Jurczykiem. 7 VII 1981 umorzono śledztwo z powodu niestwierdzenia przestępstwa; 8 IX 1981 wszczęto śledztwo ws. rzekomo fałszywych zeznań Z. Simoniuka.
14-21 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Białymstoku, następnie aresztowany, przetrzymywany w Szpitalu Psychiatrycznym w Choroszczy, następnie w Pruszkowie (w
W II i V 1982 podejmował ucieczki). Poddany kilkutygodniowej nagonce prasowej: przedstawiany jako niepoczytalny kryminalista. W V 1982 rozpowszechniał w AŚ sporządzane przez siebie ulotki. 18 VIII 1982 oskarżony o składanie fałszywych zeznań i ucieczki ze szpitali. 31 VIII 1982 pobity przez współwięźnia. 13 X 1982 skazany przez Sąd Rejonowy w Białymstoku na 2 lata więzienia, osadzony w AŚ w Białymstoku, wielokrotnie karany dyscyplinarnie, 8 I 1983 znaleziony martwy w celi. 16 III 1983 Prokuratura Wojewódzka w Białymstoku umorzyła śledztwo z powodu braku cech przestępstwa; wg tzw. Raportu Rokity z 1991 śledztwo to prowadzono wyłącznie w celu dostarczenia dowodów samobójstwa, śledztwa ws. porwań i pobić w celu wykazania fałszywości jego zeznań.
W 1991 na podstawie tzw. Raportu Rokity śledztwo wszczęto ponownie, w 1992 umorzono z powodu braku cech przestępstwa. 2006-2009 w Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN w Białymstoku toczyło się kolejne śledztwo, umorzone z powodu braku wystarczających przesłanek wskazujących na popełnienie przestępstwa.
21 IV 1981 – 27 IV 1982 rozpracowywany przez Wydz. III-A/V KW MO w Białymstoku w ramach SOS krypt. Trapez.