Staniewski Edward
Staniewski Edward, ur. 1 VII 1929 w Skaryszewie k. Radomia, zm. 19 XII 2008. Ukończył Państwową Szkołę Budowlaną w Warszawie (1951).
1946–1949 w ZHP, w 1949 ZMP.
1954–1970 technik instalacji sanitarnych w warszawskich zakładach. 1971–1973 projektant w Stołecznym Biurze Dokumentacji Technicznej, 1973–1974 w GS Samopomoc Chłopska, 1974–1975 w Warszawskiej Fabryce Mebli, 1976–1979 w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Odrzywołku k. Grójca. Od 1980 na rencie.
Od 1943 członek konspiracyjnych Hufców Pracy. Uczestnik powstania warszawskiego, IX 1944 – V 1945 więzień obozów pracy. 1951 współtwórca konspiracyjnej organizacji młodzieżowej Zarzewie, 3 X 1951 aresztowany, 22 II 1952 skazany na 7 lat pozbawienia wolności. 14 X 1954 zwolniony. W l. 60. w niezależnym harcerstwie ks. Umiński Jan, ks. Jan Umiński, ks., ur. 25 VII 1930 w Rypinie, zm. 20 VI 1990 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, święcenia kapłańskie (1955). Franciszka Nowickiego. Od IV 1970 zw. z konspiracyjną organizacją Ruch; założyciel konspiracyjnej grupy b. żołnierzy AK. 2 VII 1970 aresztowany, V 1971 osadzony w szpitalu psychiatrycznym, XII 1971 zwolniony. Od IX 1976 przez 5 pierwszych n-rów drukarz niezależnego pisma „U Progu”. 1977–1978 uczestnik Nurtu Niepodległościowego. 1977–1980 uczestnik ROPCiO. 1978 współpracownik niezależnego Wydawnictwa im. Konstytucji 3 Maja. 1979 członek rady redakcyjnej niezależnego pisma „Rzeczpospolita”. IV 1979 – IX 1980 prowadził Biuro Prasowe ROPCiO. 1980–1981 założyciel, rzecznik Ruchu Porozumienia Narodowego.
Od XII 1980 wydawca pisma „Przedmurze”, od 1981 „Walka”.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, Jaworzu i Darłówku, 30 VIII 1982 zwolniony. Od 1986 na emigracji w Szwecji. 1989–1990 minister spraw wewnętrznych w rządzie emigracyjnym Juliusza Nowiny-Sokolnickiego.
W 2000 powrócił do kraju. Sekretarz Światowej Federacji Kombatantów.
Autor książek o charakterze wspomnieniowym, m.in. Upiory widziane przez okratowane okna pięciu niemieckich (hitlerowskich) więzień i dwudziestu sześciu komunistycznych więzień i obozów (2004), Organizacja podziemna Zarzewie. Ciąg dalszy walki o wolną Polskę (2008).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
11 IX 1970 – 20 V 1974 rozpracowywany przez Wydz. IV Dep. III MSW w ramach SOR krypt. Arena; 22 I – 9 IV 1976 przez Wydz. III KS MO w ramach KE krypt. Intendent; 29 XI 1976 – 9 II 1978 przez Wydz. IIIA KS MO w ramach SOR krypt. Omega; 1 III 1976 – 16 IV 1985 przez Wydz. II/Wydz. V/Wydz. IX Dep. III MSW w ramach SOR krypt. Hazardziści; 9 II 1978 – 17 VII 1985 przez Wydz. III/Wydz. III-2 KS MO/SUSW w ramach SOS/SOR/KE krypt. Stan.
Region Mazowsze, Warszawa