Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Stolarczyk Władysława

Władysława Stolarczyk, ur. 20 VI 1943 w Łodzi. Ukończyła Szkołę Krawiectwa Przemysłowego tamże (1958).

1958-1959 pracowniczka Związku Państwowych Gospodarstw Rolnych Oddział w Łodzi, 1960-1964 Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. Pawła Findera, 1965-1966 Zakładów Przemysłu Wełnianego, 1967-1969 Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej Matki i Dziecka, 1970-1971 SP nr 3 w Łodzi, 1971-1974 Spółdzielni Pracy Elektrometr, 1975-1978 Spółdzielni Pracy Zjednoczenie, 1979-1980 Przedszkola nr 28; 1980-1984 bez stałego zatrudnienia, na utrzymaniu rodziny (opieka nad niepełnosprawną córką).

13 XII 1981 uczestniczka demonstracji przed siedzibą ZR Ziemia Łódzka; 31 VIII 1982 uczestniczka demonstracji w Łodzi. 1982-1985 kolporterka (z Józefem Krygielem, Zofią Berner, Heleną Pryczek, Januszem Fatygą, Wacławą Gałecką, Stanisławą Cukier, Bogdanem Leszczyńskim, Stefanią Lepalczyk i Iwoną Ziają) pism podziemnych (m.in. „Wolna Solidarność”, „Biuletyn Łódzki”, „Solidarność. Wiadomości Wojenne”, „Prześwit”, „Głos Łodzi”). 1983-1984 udostępniła swoje mieszkanie w Łodzi na drukarnię KPN (krypt. Osa), drukowała (z mężem Zdzisławem Stolarczykiem, Wiesławem Żyźniewskim i Mirosławem Kozłowskim) podziemne pismo „Harce”, ulotki i poemat satyryczny Janusza Szpotańskiego ''Towarzysz Szmaciak''. 4 III 1984 SB zlikwidowała drukarnię, aresztując Z. Stolarczyka, W. Żyźniewskiego i M. Kozłowskiego. Od 1984 kilkakrotnie przesłuchiwana przez SB. 1984-1985 pracowniczka Spółdzielni Galanterii Papierniczej Introplast, 1986-1989 Łódzkich Zakładów Papierniczych.

1989-2008 prace dorywcze w Łodzi.

Wyróżniona medalem O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 (2008).

 

Tomasz Czarnecki

Opcje strony

do góry