Śliwiński Jarosław
Jarosław Śliwiński, ur. 28
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1939 w Mirocinie k. Przeworska. Ukończył ZSZ w Ścinawie k. Wrocławia (1956) oraz Technikum Mechaniczne w Jeleniej Górze (1966).
1956–1959 tokarz w Jeleniogórskich Zakładach Produkcji Części Zamiennych, 1959–1961 zasadnicza służba wojskowa, 1961–1978 kierownik Magazynów KWB Turów, od 1978 praca w rodzinnym gospodarstwie rolnym.
I – II 1981 uczestnik strajku chłopskiego w siedzibie b. WRZZ w Rzeszowie, członek KS. Organizator zebrań założycielskich kół Solidarności Wiejskiej w gm. Roźwienica, Gać i Przeworsk. W 1981 założyciel i przew. koła wiejskiego „S” RI w Mirocinie, 1981 przew. koła tamże; członek Zarządu Gminnego „S” RI w Przeworsku, Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego „S” RI w Przemyślu z siedzibą w Jarosławiu, przew. Komisji Rewizyjnej. Współorganizator akcji protestacyjnych w Warszawie podczas rozpraw sądowych zw. z rejestracją „S” RI. 8–9 III 1981 uczestnik I tzw. zjazdu zjednoczeniowego Solidarności Wiejskiej, Solidarności Chłopskiej i NSZZ „S” RI w Poznaniu.
Po 13 XII 1981 kolporter podziemnych pism m.in.: „Słowo i Czyn”, „Wieś Solidarna”, „Wieś Polska”, „Żądło”, „Busola”, „Solidarność Trwa”, „Solidarność Zwycięży”, „Pobudka”, „Gazeta Ludowa”; wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. 1984–1989 ajent stacji benzynowej w Okręgowej Dyrekcji CPN w Rzeszowie. W 1988 współorganizator zbiórek i transportów żywności dla strajkujących górników i hutników; uczestnik reaktywowania (z Henrykiem Bąkiem) PSL (Mikołajczykowskiego), od V 1989 prezes tej partii w woj. przemyskim. Przeciwnik ponownej legalizacji „S” RI. Od 2004 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
24 XII 1981 – 24 X 1989 rozpracowywany przez Wydz. IV/Wydz. VI KW MO/WUSW w Przemyślu/p. VI Komisariatu MO/RUSW w Przeworsku w ramach KE krypt. Klon.
Michał Stręk