Tercki Marian Leszek
Marian Leszek Tercki, ur. 13 XII 1958 w Wałbrzychu. Ukończył SP nr 11 tamże (1973).
1977–1980 współpracownik KOR/KSS KOR, kolporter niezależnego pisma „Robotnik”.
1980–1984 malarz, spawacz, robotnik drogowy w Wałbrzyskim Przedsiębiorstwie Budowlanym.
30–31 VIII 1980 współorganizator strajku w zakładzie.
14 XII 1981 współorganizator strajku tamże. XII 1981 – 1989 członek podziemnej grupy w Wałbrzychu, skupionej wokół Ryszarda Mocka. XII 1981 – 1986 członek Komitetu Pomocy Internowanym/Komitetu Pomocy Więzionym i ich Rodzinom w Wałbrzychu. 1982–1989 właściciel i zarządzający jedną z większych podziemnych drukarni w Wałbrzychu, druk m.in.: od 1982 „Informatora Górniczego”, od 1983 „Informatora Wałbrzyskiego” i „Niezależnego Słowa”. 1982–1989 kolporter w woj. wałbrzyskim podziemnych pism, m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Niezależne Słowo”, książek Instytutu Literackiego w Paryżu i NOW-ej, ulotek, znaczków poczt podziemnych i in. 9 XI 1982 aresztowany, osadzony w AŚ w Świdnicy, 23 XII 1982 zwolniony, 27 VI 1983 skazany przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy na 10 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu, 17 VIII 1983 Sąd Wojewódzki w Wałbrzychu na mocy amnestii darował karę. 1984–1985 pracownik budowlany w Firmie Malarsko-Budowlanej w Wałbrzychu. 1984–1988 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. Józefa Robotnika tamże, 1988–1989 przy parafii św. Jerzego tamże. 31 VIII 1985 zatrzymany, 2 IX ponownie aresztowany, osadzony w AŚ w Świdnicy, 23 XII skazany przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy na 1 rok pozbawienia wolności, 11 VIII 1986 zwolniony. 1986–1991 pracownik budowlany w Zakładzie Remontowo-Budowlanym Służby Zdrowia w Wałbrzychu. 1986–1989 członek TKZ Służby Zdrowia tamże.
III – VI 1989 członek KO przy Mieczysławie Tarnowskim/KO w Wałbrzychu. Od 1991 na rencie.
19 VIII 1982 – 2 II 1987 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Wałbrzychu w ramach SOS/SOR krypt. Kuter; 9 XI 1982 – 2 III 1983 przez Wydz. V KW MO w ramach SOR krypt. Informator; 26 VII 1983 – 17 VIII 1984 przez Wydz. V KW MO/WUSW w ramach KE/SOR krypt. Betoniarz; 29 IX 1986 – 23 III 1987 przez Wydz. V WUSW w ramach KE krypt. Kulas.
Region Dolny Śląsk, Wałbrzych