Encyklopedia Solidarności Tomczyk Jacek - Biogramy -

Jacek Tomczyk, ur. 20 V 1951 w Sulejówku k. Warszawy. Absolwent Politechniki Częstochowskiej, Wydz. Metalurgiczny (1974).

1969–1972 w ZSP (1971–1972 przew. Rady Wydz.).

W III 1968 jako uczeń II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. LO w Częstochowie kolportował w szkole ulotki z Warszawy. 1969–1993 członek Rady Dyskusyjnego Klubu Filmowego Rumcajs (1977–1981 prezes). 1973–1983 członek Rady Federacji Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Od 1975 pracownik naukowy (wykładowca, od 2004 specjalista) Politechniki Częstochowskiej.

Od X 1980 w „S”; członek Grupy Inicjatywnej, od X 1980 z-ca przew. Komitetu Założycielskiego, XII 1980 – IX 1981 przew. KZ. W XI 1980 uczestnik protestu w klubie Ikar. Od VI 1981 delegat na I WZD Regionu Częstochowa, od VI 1981 członek ZR, kierownik Biura ZR.

13–14 XII 1981 uczestnik zebrania działaczy „S” na Jasnej Górze. 15–16 XII 1981 zatrzymany i przesłuchiwany, w XII 1981 na procesie Krzysztofa Biało odwołał zeznania. 5 XI 1982 powołany do wojskowego obozu specjalnego w Rawiczu (w XII 1982 uczestnik głodówki), 2 II 1983 zwolniony. II 1983 – 1987 współorganizator (z Jerzym Ziorą) projekcji niezależnych filmów w domach prywatnych.

W II 1989 brał udział w reaktywowaniu KZ, 1991–2013 członek KZ, 1991–1994 wiceprzew. KZ. 1989–1995 prezes Klubu Pilotów Wycieczek Zagranicznych Akademickiego Biura Turystyki Almatur w Częstochowie. 1989–1991 współorganizator i pilot wycieczek do Katynia w ramach Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego Jura tamże. 1990–1996 członek Senatu Politechniki Częstochowskiej. Od 2006 współzałożyciel i prezes zarządu Towarzystwa Genealogicznego Ziemi Częstochowskiej, od 2010 współredaktor „Rocznika Towarzystwa Genealogicznego Ziemi Częstochowskiej”.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1981).

20 I – 4 VI 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Częstochowie w ramach KE krypt. Asystent.

Wojciech Rotarski