Trzeciakowski Witold
Witold Trzeciakowski, ur. 6 II 1926 w Warszawie, zm. 21 I 2004 tamże. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (1951), doktorat (1960), prof. (1978).
1943–1944 żołnierz AK, 1944 uczestnik powstania warszawskiego w Batalionie Gustaw; ciężko ranny.
1946–1950 uruchomił i prowadził (do czasu jej nacjonalizacji) rodzinną Fabrykę Wyrobów Metalowych Podkowiak w Szydłowcu; wiceprezes Stowarzyszenia Prywatnych Wytwórców Wyrobów Metalowych. W 1950 na krótko aresztowany jako b. żołnierz AK. 1951–1957 projektant w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Transportu Drogowego w Warszawie, 1957 roczne stypendium Forda na Uniwersytecie Harvarda oraz Uniwersytecie Yale. 1956 w Komitecie Pomocy Repatriowanym ze Wschodu; 1959–1981 współtwórca, pracownik Zakładu Badań Ekonomicznych Handlu Zagranicznego/Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego, 1976–1978 dyr. Ekspert Komisji Ekonomicznej KC PZPR, członek Komisji Partyjno-Rządowej ds. Doskonalenia Systemu Kierowania Gospodarką. 1969–1980 pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego.
1980–1989 współtwórca, pracownik naukowy Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, członek Komitetu Polska 2000. Od 1980 w „S”; od 1981 doradca ekonomiczny KK; współorganizator Społecznej Rady Gospodarki Narodowej. 1981–1989 kierownik Zakładu Mikroanaliz w INE PAN, konsultant Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ.
1981–1984 członek Prymasowskiej Rady Społecznej, nast. przew. Kościelnego Komitetu Rolniczego, rady nadzorczej Fundacji Zaopatrzenia Wsi w Wodę, uczestnik spotkań Klubu Myśli Politycznej Dziekania. 1986 odmówił wejścia w skład Rady Konsultacyjnej, 1988 nie przyjął stanowiska wicepremiera w rządzie Mieczysława F. Rakowskiego.
1988–1990 w KO przy Przew. „S” L. Wałęsie, 1988 tzw. szóstki, czyli grupy KKW do koordynowania przygotowań do negocjacji okrągłego stołu. 1989 uczestnik obrad plenarnych, współprzewodniczący z ministrem prof. Władysławem Baką Zespołu ds. Gospodarki i Polityki Społecznej. 1989–1991 senator RP z listy KO, przew., a nast. członek Komisji Gospodarki Narodowej. 1989–1990 minister-członek Rady Ministrów, 1989–1991 przew. Rady Ekonomicznej, 1994–1998 radny m.st. Warszawy z listy UW. W l. 90. pracownik naukowy w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN oraz Instytutu Koniunktur i Cen Ministerstwa Handlu Zagranicznego, członek PAN. Członek UW.
Autor ponad 150 publikacji (w 8 jęz.) z dziedziny ekonomii, m.in. Modele pośrednie kierowania gospodarką planową w sterowaniu handlem zagranicznym (1975), Dzieje transformacji polskiej gospodarki (1997).
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001), Krzyżem Walecznych (1944).
Od 14 XI 1975 rozpracowywany przez Wydz. VII Dep. III MSW w ramach SOS krypt. Kandydat.
Region Mazowsze, Warszawa