Witkowski Lechosław
Lechosław Witkowski, ur. 3 III 1931 w Słonimiu k. Baranowicz (obecnie Białoruś). Ukończył Liceum Techniczne Gdańskich Zakładów Techniczno-Naukowych (1952).
1942–1945 nieformalny łącznik do zadań specjalnych Inspektoratu Łódź z siedzibą w Piotrkowie Trybunalskim przy Komendzie Dywersji ZWZ/AK. 1952–1956 kierownik oddziału montażu silników spalinowych w Stoczni Północnej w Gdańsku, 1956–1957 w Centralnym Zarządzie Przemysłu Okrętowego tamże, 1956–1962 mechanik na jednostkach łowczych „Odra”, „Gryf”, 1962–1964 mechanik w Usługowej Spółdzielni Inwalidów, 1964–1969 w Spółdzielni Remko-Serwis w Gdańsku, 1969–1983 praca chałupnicza w Spółdzielni Inwalidów Gedania tamże.
Od IX 1980 w „S”: przew. Komitetu Założycielskiego, od XI 1980 wiceprzew. KZ, od XII 1980 kierownik Komisji Kontroli Handlu i Usług przy MKZ w Gdańsku.
13 XII 1981 przewoził dokumenty „S” z siedziby ZR Gdańskiego do ks. Hilarego Jastaka. 1982–1989 zw. z Wydawnictwem Alternatywy, udostępnił we własnym domu pomieszczenia na drukarnię, nast. zbudował pod domem specjalne pomieszczenie na drukarnię, w której drukowano m.in. podziemne pisma „Gdańsk” (do VII 1983), 1982–1988 „«Solidarność». Pismo Regionu Gdańskiego”, „Tygodnik Mazowsze”, „Przegląd Polityczny”, „Robotnika Lęborka” dla Terenowej Komisji Koordynacyjnej „S” w Lęborku (1982–1984); 1982–1983 drukowano książki, m.in. Friedrich Dürrenmat, Upadek, Andriej Sacharow, Mój świat. 1984–1988 współpracował z Krzysztofem Dowgiałło, nast. z Witoldem Marczukiem z RKK przy dostarczaniu blach do offsetu i papieru do drukowania.
W 1992 w Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej (współorganizator i prezes struktur w woj. gdańskim), od 1998 założyciel i prezes Gdańskiego Stowarzyszenia Chorych na Chorobę Parkinsona im. Teresy Witkowskiej.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).