Wołyniec Tadeusz Jan
Tadeusz Jan Wołyniec, ur. 1 X 1957 w Koszalinie. Ukończył ZSZ przy Fabryce Maszyn Budowlanych Bumar tamże (1976).
1973–1980 ślusarz-mechanik w FMB Bumar w Koszalinie, 1980 mechanik pojazdów samochodowych w Przedsiębiorstwie Państwowym Polmozbyt tamże, 1980–1984 w Warsztatach Naprawcze Taboru Samochodowego Wojewódzkiej Kolumny Transportu Sanitarnego tamże.
25 VIII 1980 współorganizator strajku solidarnościowego w WKTS.
Od IX 1980 w „S”; 1980–1981 przew. Oddziałowej KZ WNTS przy WKTS.
Po 13 XII 1981 działacz podziemnej „S” w Koszalinie, do 31 VIII 1984 stał na czele podziemnej struktury związkowej w WKTS; uczestnik w pogrzebie zamordowanego górnika KWK Wujek Wujek "Wujek", pismo wydawane od jesieni 1982 – I 1986 w Katowicach przez Młodzieżowy Komitet Oporu Społecznego przy KWK Wujek zrzeszony w sieci KOS. Jana Stawisińskiego (mieszkańca Koszalina) oraz ks. Jerzego Popiełuszki. 1981–1989 kolporter wydawnictw podziemnych, od 1987 współwydawca podziemnych pism sygnowanych przez „S”: „Oko”, „Pobudka”, „Ucho”, „Rewers”. 1982 współorganizator pomocy żywnościowej i in. internowanym m.in. w Ośrodku Odosobnienia w Darłówku i Wierzchowie Pomorskim. 10–11 XI 1982 za pomocą radiotelefonu pogotowia ratunkowego w Koszalinie nadawał komunikaty podziemnej „S”. 25 X 1984 uprowadzony przez SB w celu wymuszenia współpracy oraz ujawnienia podziemnych drukarni i działaczy podziemnej „S”. 25–26 X 1984 osadzony w areszcie WUSW w Koszalinie za posiadanie urządzeń „małej poligrafii i sporządzanie ulotek”. 1984–1990 spawacz-monter instalacji sanitarnych i c.o. w zakładach prywatnych. Wielokrotnie karany przez kolegium ds. wykroczeń, m.in. za udział w manifestacji „S” 1 V 1988 w Słupsku. 12 XII 1988 skazany przez Sąd Rejonowy w Słupsku na 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu za rzekomą napaść na funkcjonariuszy MO. 22 VIII 1987 – 13 V 1989 wiceprzew. Międzyregionalnej Komisji Koordynacyjnej „S” Pomorza Środkowego Koszalin – Słupsk, 25 II 1989 – 13 V 1989 wiceprzew. TZR Pomorza Środkowego.
8 IV – 24 VI 1989 członek Wojewódzkiego KO w Koszalinie, 13 V 1989 upoważniony przez Lecha Wałęsę do organizowania struktur związkowych w Koszalinie. 2 XII 1989 uczestnik II WZD Regionu Koszalińskiego; 13 V 1989 – 18 I 1992 wiceprzew. ZR Pobrzeże; 1990 współzałożyciel Zarządu Wojewódzkiego PC w Koszalinie. W 1990 członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. weryfikacji b. funkcjonariuszy SB tamże. W 1998 współzałożyciel Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Oddział w Koszalinie, członek Zarządu Głównego. W 2004 założyciel i przew. Stowarzyszenia Komitet Obywatelski Miasta Koszalina i pełnomocnik Ruchu Obywatelskiego na rzecz Jedmomandatowych Okręgów Wyborczych na region koszaliński. 1990–2006 mechanik samochodowy w Miejskim Zakładzie Komunikacji Sp. z o.o.; 29 III 2006 organizator Komitetu Założycielskiego „S” 80 przy MZK w Koszalinie. 30 III 2006 zwolniony z pracy wraz z in. członkami KZ. Od 2006 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa, od 2005 wiceprzew. Związku Stowarzyszeń Osób Represjonowanych w latach 1980–1990 w Gdańsku. Od XI 2017 członek Wojewódzkiej Rady Kombatanckiej i Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych przy Wojewodzie Zachodniopomorskim.
Współautor i wydawca książki Solidarność w województwie koszalińskim 1980–1990 (2006).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).
26 III 1982 – 22 XII 1989 rozpracowywany przez Wydz. V/WOG KW MO/WUSW w Koszalinie w ramach SOR krypt. Miot; 14 IV 1989 – 9 V 1990 w ramach SOR krypt. Manhattan.
Region Pobrzeże, Koszalin