Wujek Zygmunt
Zygmunt Wujek, ur. 22 IX 1938 w Rawiczu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, kierunek rzeźba (1965); doktorat (1998).
1961-1964 instruktor w Młodzieżowym Domu Kultury w Poznaniu, 1964-1965 wychowawca w Zakładzie Poprawczym tamże, 1965-1968 nauczyciel w Technikum Budowlanym w Koszalinie, 1968-1976 kierownik galerii w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki tamże, 1983-1987 nauczyciel rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. 1957-1963 w ZHP; 1959-1965 w ZSP; 1964-1970 w PZPR. 1965-1981 i od 1989 członek ZPAP, 1979-1981 i 1989-1995 prezes Zarządu Okręgu w Koszalinie. 28 VI 1956 uczestnik demonstracji poparcia dla strajkujących robotników w Poznaniu.
W 1981 współorganizator KIK w Koszalinie; członek Wojewódzkiej Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa tamże, po 13 XII 1981 odsunięty z tej funkcji.
1982-1989 działacz kultury niezależnej: organizator spotkań, wystaw w galeriach przykościelnych i prywatnych, organizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Koszalinie. 1982-1983 autor pomnika Jana Stawisińskiego (górnika zastrzelonego w KWK Wujek) na koszalińskim cmentarzu, organizator i drukarz cegiełek na ten cel; w 1983 autor tablicy w kościele oo. Franciszkanów poświęconej internowanym w Darłówku, w 1985 epitafium poświęconego ks. Jerzemu Popiełuszce w katedrze w Koszalinie, w 1986 tablicy pamięci Jana Stawisińskiego na ścianie frontowej kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego tamże.
1989-1990 członek KO „S” w Koszalinie; od 1991 członek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od 1994 wykładowca w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej. 1994-1998 radny Miasta Koszalin. Członek nadzwyczajny Światowego Związku Żołnierzy AK.
Autor kilku pomników w Koszalinie: Ofiar Bolszewizmu (1989), gen. Władysława Andersa (1994), Martyrologii Narodu Polskiego (1995), gen. Władysława Sikorskiego (2003) oraz gen. Józefa Hallera w Szczecinie i Internowanych w Chełmnie n. Wisłą (2008).
Odznaczony Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1998), Krzyżem Sybiraków (1998), Gryfem Zachodniopomorskim (2007).
V 1987 – 31 I 1990 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Koszalinie w ramach KE Kameleon.