Ziobrowska Krystyna
Krystyna Ziobrowska, z d. Skrzyńska, ur. 16 I 1931 w Grajewie, zm. 23 X 2018 w Opolu. Technik hodowli roślin. Ukończone trzy lata studiów na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Do IX 1980 w PZPR.
Pracowała m.in. do 1973 jako specjalista ds. rolnictwa w Kluczu PGR w Sławięcicach, 1973–1991 jako st. specjalista ds. laboratoriów, kierownik laboratorium w Opolskim Przedsiębiorstwie Obrotu Nasionami Centrala Nasienna w Opolu.
Od IX 1980 w „S”; przew. KZ w OPON Centrala Nasienna w Opolu; V i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Śląsk Opolski, od VII 1981 członek ZR; łączniczka Sekcji Rolnej KKP, współpracowniczka opolskich działaczy „S” RI. Współorganizatorka regionalnych obchodów I rocznicy podpisania porozumień społecznych (uroczystości i festyn na Górze św. Anny, 30 VIII 1981).
18 XII 1981 rozmowa ostrzegawcza. Zwolniona z pracy; przywrócona do niej po wygranej sprawie sądowej. 1982 współorganizatorka pomocy dla internowanych i osób represjonowanych w stanie wojennym. 1982–1989 współorganizatorka mszy św. w intencji Ojca Świętego i Ojczyzny, odprawianych w katedrze Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu 13. dnia każdego mies. (opracowywała treść intencji modlitewnych). 1982–1989 działaczka Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii Św. Apostołów Piotra i Pawła w Opolu. 1985 uczestniczka rotacyjnej głodówki protestacyjnej w kościele Najświętszej Maryi Panny w Krakowie-Bieżanowie. VIII 1987 w jej mieszkaniu odbyło się spotkanie założycielskie opolskiego przedstawicielstwa Polskiej Ligi Praw Człowieka, przekształconego w X 1987 w Komisję ds. Interwencji i Praworządności „S” Śląska Opolskiego, do VI 1989 jej działaczka: współorganizatorka pomocy prawnej i materialnej dla osób represjonowanych, zajmowała się również gromadzeniem dokumentacji represji. W jej mieszkaniu odbywały się spotkania KIiP oraz in. zebrania działaczy opozycyjnych. XI 1987 współorganizatorka akcji ulotkowej na rzecz bojkotu referendum ws. planowanej reformy gospodarczej.
26 I – 15 IV 1989 członkini Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego „S” w Opolu; w IV 1989 delegat na II WZD Regionu Śląska Opolskiego, od 15 IV 1989 członkini Tymczasowego ZR. Od IV 1989 członkini Opolskiego Komitetu Obywatelskiego „S”. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1990 delegat na III WZD; 1990–1992 członkini ZR; 1991 delegatka na III WZD Regionu Śląsk Opolski. 1990 współzałożycielka opolskich struktur PC. Od 1991 na emeryturze.
2000, na XIV WZD Regionu Śląsk Opolski, jedna z dwóch osób uhonorowanych przez ZR Śląska Opolskiego specjalnymi podziękowaniami za wieloletnią działalność w „S”. 2006 uhonorowana tytułem zasłużonego członka „S” Śląska Opolskiego.
Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).
9 I 1982–16 I 1986 rozpracowywana przez Sekcję III Wydz. V KW MO/WUSW w Opolu w ramach KE krypt. Róża; 1 XII 1987 – 4 VII 1989 przez Sekcję III Wydz. V WUSW tamże w ramach SOR krypt. Adwokaci.