Bielańska Katarzyna Teresa
Katarzyna Teresa Bielańska, ur. 10 IX 1952 w Krakowie. Absolwentka Akademii Rolniczej w Krakowie, Wydz. Ogrodniczy (1976).
Od 1974 prowadzi gospodarstwo rolne w Lusinie. 1977 pracownik Stacji Hodowli Roślin Ogrodniczych Bronowice w Krakowie.
7 IX 1980 współzałożycielka NSZZ Rolników, od 21 IX 1980 członek Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników/NSZZ Rolników Solidarność Wiejska. Od IX 1980 organizatorka NSZZ Rolników/ NSZZ Rolników Solidarność Wiejska Polski Południowej/Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego „S” RI w Krakowie. XII 1980–18 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestniczka strajku chłopskiego w Ustrzykach Dolnych i Rzeszowie, członek KS; relacjonowała przebieg protestu w związkowej prasie w Krakowie, sygnatariuszka porozumień rzeszowsko-ustrzyckich, członek komisji ds. ich realizacji. 1981 członek Komisji Rewizyjnej „S” RI woj. krakowskiego. 8–9 III 1981 delegatka na zjazd zjednoczeniowy zw. zaw. rolników w Poznaniu, na którym powołano Ogólnopolski Komitet Założycielski „S” RI, członek prezydium. Od 22 XI 1981 członek Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego powołanego przez zjazd Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego „S” RI.
Od 13 XII 1981 w ukryciu. 16–17 XII 1981 wysłała listy do co najmniej 29 działaczy „S”, w których nawoływała m.in. do nieuznawania stanu wojennego i tworzenia tajnych struktur związkowych na wsi. 4 I 1982 zatrzymana, 11 II 1982 skazana przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 2 lata pozbawienia wolności, 30 III 1982 Izba Wojskowa SN zmieniła wyrok na 25 tys. zł. grzywny, 15 IV 1982 zwolniona. Od jesieni 1982 działaczka OKOR – uczestniczka podziemnych spotkań 8–12 XII 1982 w parafii św. Marcina w Krasiczynie, 18 XII 1982 w parafii św. Józefa w Krakowie. 22–25 II 1983 (z Wieńczysławem Nowackim) organizatorka podziemnych ogólnopolskich rekolekcji dla rolników w domu rekolekcyjnym Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Czernej. 1982 współinicjatorka powołania Duszpasterstwa Rolników. 1983 podczas II pielgrzymki Jana Pawła II do Polski przygotowywała transparenty z informacjami o podziemnych zw. zaw. rolników, organizatorka wyjazdu działaczy OKOR na mszę do Niepokalanowa. Od 17 II 1985 w reaktywowanej Komisji ds. Realizacji Porozumień Rzeszowsko-Ustrzyckich. W poł. lat 80. uczestniczka spotkań OKOR w parafii Nawiedzenia NMP w Krakowie (klasztor oo. Karmelitów).
Od 1991 specjalista kontroli państwowej Delegatury NIK w Krakowie.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2010), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
Od 27 I 1981 rozpracowywana przez Wydz. IIIA/Wydz. IV KW MO w Krakowie w ramach SO krypt. Solidarność Wiejska/Tygiel-2; od 1 IX 1981 w ramach KE/SOR krypt. Igła; 6 I 1983 – 11 IV 1985 przez Wydz. IV/VI KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Stalaktyty; nast. do 24 IX 1989 przez Wydz. VI WUSW.