Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Miodońska-Brookes Ewa

Miodońska-Brookes Ewa, ur. 1 VII 1939 w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Filologicznego, kierunek filologia polska (1961), doktorat (1970), habilitacja (1979), prof. zw. (1997).

Od 1962 zatrudniona w Katedrze Historii Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UJ jako pracownik naukowy, nast. kolejno w: Zakładzie Teorii Literatury i Poetyki Opisowej, Zakładzie Teatru, Katedrze Historii Literatury Polskiej Okresu Pozytywizmu i Młodej Polski. Od 1972 współpracownik i wykładowca PWST. 1974–1977 wykłady w jęz. angielskim w Szkole Letniej Kultury i Języka Polskiego, m.in. współtworzenie programu nauczania literatury i kultury polskiej w ramach studiów dla cudzoziemców. W l. 70. współautorka programów nt. literatury i kultury dla studenckiego „Alma Radio”, radia w Domu Studenckim Nawojka, a także Radia Kraków i II Programu Polskiego Radia oraz TVP. Pełniła szereg funkcji społecznych i organizacyjnych na UJ w macierzystym instytucie i na Wydz. Filologicznym.

III 1968 udział w akcji opieki nad studentami strajkującymi w akademikach. W l. 70. uczestniczyła w pracach Studium Myśli Współczesnej pod kierunkiem ks. Józefa Tischnera i pod patronatem ks. kard. Karola Wojtyły. W swym mieszkaniu od lat 70. organizatorka nieformalnego seminarium dla studentów, dyskusje nad tematami i tekstami podlegającymi cenzurze. 1977 próba zwolnienia jej z pracy, bliskie kontakty ze studentami z SKS, NZS i samorządu studenckiego.

Od X 1980 w „S”, od 2 X 1980 członek Uczelnianego Komitetu Założycielskiego „S” na UJ, Prezydium i rzecznik prasowy, od I 1981 z-ca przew. Komisji Rewizyjnej „S” UJ (od III 1981 traktowanej jako zapasowy skład kierownictwa „S” na UJ na wypadek represji). 1981 uczestnik wykładów otwartych organizowanych przez „S” dla zakładów pracy i studentów.

Po 13 XII 1981 współorganizatorka i członek TKZ „S” UJ. Zatrzymana na pocz. stanu wojennego i przesłuchiwana przez SB ws. podpisania listu w obronie aresztowanych kolegów, wykładowca Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego oraz Studium Myśli Chrześcijańskiej organizowanego przez DA przy kościele oo. Dominikanów, św. Anny, św. Szczepana, św. Józefa na Podgórzu, oo. Karmelitów, a także w KIK w Krakowie, Olkuszu, Bielsku-Białej, w Młodzieżowym Domu Kultury w Krakowie, w bibliotekach i szkołach, jak również podczas Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Współzałożycielka krakowskiego Komitetu Kultury Niezależnej, zbierała materiały dla pism podziemnych, doprowadziła do wydania Kadencji Jana Józefa Szczepańskiego. 1981–1989 współorganizatorka i współpracownik Arcybiskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym przy krakowskiej kurii (gromadzenie relacji poszkodowanych, opieka nad ludźmi kultury i literatury w Krakowie, wymagającymi troski i materialnego wsparcia).

Autorka prac naukowych, m.in.: Wawel – „Akropolis”. Studium o dramacie Stanisława Wyspiańskiego (1980). Specjalista w zakresie historii literatury, poetyki i teorii literatury, teatrologii, dramatu europejskiego i polskiego, szczególnie w twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Współtwórczyni krakowskiej teatrologii.

Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1981), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1989), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995).

22 II 1982–21 II 1983 rozpracowywana przez Wydz. III‑1 KW MO w Krakowie w ramach SOR krypt. Naiwni.

Henryk Głębocki

Opcje strony

do góry