Styra Jan
Jan Styra, ur. 5 III 1943 w Częstochowie, zm. 28 III 2013 tamże. Ukończył Technikum Budowlane w Bytomiu (1970).
1959–1961 geodeta w Miastoprojekcie w Częstochowie, 1961–1968 w Geoprojekcie w Katowicach – Zespół w Częstochowie, 1968–1970 w Wydz. Geodezji Prezydium PRN tamże, 1970–1972 w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych w Katowicach, 1972–1974 w Miastoprojekcie w Częstochowie, 1975 w Urzędzie Powiatowym tamże, 1975–1980 w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych tamże. 1975–1978 przew. Rady Zakładowej. 1980–1981 geodeta w Urzędzie Gminy w Mykanowie, XII 1981 zwolniony z pracy. Od 1972 biegły sądowy – geodeta (1981–1996 nie powoływany do spraw).
Od X 1980 w „S”; członek prezydium Regionalnego Komitetu Założycielskiego w Częstochowie, kierownik Komisji Interwencyjnej RKZ. X 1980 – II 1981 członek Komisji Koordynacyjnej RKZ. W XI 1980 jeden z przywódców protestu w klubie Ikar, przew. obrad Komisji Koordynacyjnej, uczestnik negocjacji z komisją rządową. 30 XI 1980 składał w imieniu częstochowskiej „S” akt oddania Matce Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. XI 1980 – II 1981 przedstawiciel Regionu w KKP. W XII 1980 kandydował na stanowisko przew. RKZ. 20 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 w wyniku działań SB zmuszony do rezygnacji z członkostwa w RKZ, zaprzestał działalności związkowej.
1982–1992 taksówkarz. W XII 1982 wspomagał aresztowaną Iwonę Pasternak. 1992–1994 na zasiłku chorobowym i rehabilitacyjnym. 1994–2008 geodeta w Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej Hutnik Hutnik "Hutnik", pismo wydawane III 1982 – 1 VI 1989 w Krakowie przez „S” Huty im. Lenina, podtytuł: „Pismo pracowników HiL członków NSZZ «Solidarność»”, od nr. 2. z 1982: „Pismo członków NSZZ «Solidarność» HiL”, od nr. 9. z 1989: „Pismo członków NSZZ «Solidarność» Kombinatu Metalurgicznego Nowa Huta”. w Częstochowie. Od 2008 na emeryturze.
17 XII 1980 – 18 I 1982 rozpracowywany przez Wydz. III/Wydz. V KW MO w Częstochowie w ramach SOS krypt. Poligon.