Dezor Jerzy
Jerzy Dezor (imię zakonne o. Kasjan od Matki Bożej) OCD, ur. 24 XII 1932 w Poznaniu, zm. 14 VI 2013 w Poznaniu. Ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu (1950), nast. nowicjat w klasztorze Ojców Karmelitów Bosych w Czernej (1951), Niższe Seminarium Duchowne Karmelitów Bosych w Wadowicach (1953, matura bez praw państwowych), Kolegium Filozoficzne w Poznaniu (1955), Kolegium Teologiczne w Krakowie (1960), 1954 profesja wieczysta w Poznaniu, 1960 święcenia kapłańskie w Kalwarii Zebrzydowskiej.
1960–1971 zakonnik w konwencie w Czernej, Wrocławiu, Krakowie, Warszawie, Łodzi, ponownie w Czernej i Krakowie. 1971–1973 misjonarz w Burundi, nast. pobyt w klasztorze Karmelitów w Brukseli (tam szukał możliwości funkcjonowania jako ksiądz robotnik). 1974–1976 ksiądz-robotnik w fabryce fajansów w La Louvier w Belgii. 1977–1978 w klasztorze w Krakowie, Warszawie i ponownie Krakowie, nast. pobyt poza wspólnotą zakonną, poszukiwania sposobu realizacji idei księdza robotnika oraz sprawowanie pieczy zastępczej nad osieroconymi dziećmi.
1978–1982 dysponent produkcji na Wydziale Walcowni Średniej Kombinatu Metalurgicznego Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej. 1981–1997 w Olkuszu współtworzył rodzinę zastępczą dla małoletnich dzieci z Domu Dziecka. 1 XII 1981 pozbawiony przez władze zakonne prawa wykonywania funkcji kapłańskich (suspensa) za działanie wbrew woli przełożonych, niepodporządkowanie się nakazom powrotu do wspólnoty.
17 XII 1981 odprawił msze św. na walcowni średniej dla strajkujących robotników Huty Katowice. 31 I 1982 zwolniony z pracy za udział w strajku (oficjalnie: „wypowiedzenie umowy o pracę przez zakład w trybie ustawowym”, „w związku ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia”).
1982–1986 zwrotniczy, nast. nastawniczy w PKP, stacja Olkusz. 1986–1988 pracownik budowlany-stolarz w Spółdzielni Pracy „ABAX” w Olkuszu. 1988–1989 operator pomp i sprężarek w Centrali Przemysłu Naftowego w Jaroszowcu. 1989–1994 wydawca-odbiorca/odbiorca-dostawca materiałów w Dziale Upłynnień Huty Katowice – Sklep Fabryczny, nast. magazynier w Dziale Ekonomiczno-Pracowniczym. Od 10 XII 1994 na rencie z powodu długotrwałej choroby i niezdolności do pracy.
XII 1993 rozpoczął starania o powrót do zakonu i pracy duszpasterskiej. IV 1997 przyjęty do Prowincji Warszawskiej Karmelitów Bosych, przez miesiąc przebywał w klasztorze w Drzewinie, nast. w Warszawie. Od X 1997 misjonarz w parafii w Taganrogu w Rosji (placówce prowadzonej wówczas przez Prowincję Warszawską Karmelitów Bosych), nast. od XII 1999 aż do śmierci w Usolu Syberyjskim k. Irkucka. IV 2013 przyjechał do klasztoru w Poznaniu, by poddać się leczeniu. Zmarł w szpitalu.
1963–1980 rozpracowywany w ramach TEOK nr 26066 (data rejestracji 27 XII 1963) kolejno przez Wydz. IV KW MO we Wrocławiu, Wydz. IV KW MO w Krakowie, Wydz. IV KM MO w Warszawie, Wydz. IV KM MO w Łodzi, Referat ds. SB KP MO w Chrzanowie, Wydz. IV KW MO w Krakowie, Wydz. IV KS MO w Warszawie, Wydz. IV KW MO w Krakowie.